Arquivo por etiquetas: José Blanco

Dous artigos sobre o Decreto do Carbón en Galicia

Poblicado o por
Resposta

Marcha Moura

O Decreto do Carbón visualiza as contradicións das forzas sociais galegas. Quizais, as que máis as da Xunta de Galicia. O PP galego, que con Núñez Feijóo fixo renuncia a gobernar este país – asumindo un discurso victimista e de autonegación, cunha práctica clientelista – escúdase nos intereses do Partido Socialista nas Autonomías beneficiadas, esquecendo que algunhas delas están gobernadas polos propios conservadores.

Ler artigo completo no Diario de Ferrol

O Feijóo, “Mouro”

O Camiño Mouro contra o Decreto do Carbón visualiza as nosas contradicións, incluídas as da Xunta de Galicia. O PP galego escúdase nos intereses do PSOE nas Autonomías beneficiadas, esquecendo que algunhas delas están gobernadas polos propios conservadores. O Presidente popular de Castela – León gañoulle así a partida a Núñez Feijóo; o PP estatal encabezado polo galego Mariano Rajoy non está en contra do Decreto do Carbón. A moción do BNG aprobada no Parlamento galego e as esixencias do socialista Pachi Vázquez ao Ministro de Industria, marcan as liñas a seguir.

As contradicións que se evidencian na defensa das reivindicacións dos traballadores das Pontes e Meirama, deberan ser un incentivo para o Presidente Feijóo. Debe sumar ao conxunto das forza sociais galegas, ser igual de esixente co seu propio partido no Parlamento español e poñerse á fronte do país.

Ler artigo completo no Galicia Hoxe

Pepe Blanco, Rajoy e o Pacto anti crise

Poblicado o por
3

Do debate parlamentario do pasado 17 de febreiro hai que salientar tres cousas: a) evidencia as dificultades para acadar un Pacto de Estado que contribúa a unha saída progresista á crise económica – social que padece España; b) Rajoy recoñece a súa incapacidade para liderar unha alternativa democrática fiable; e c) Pepe Blanco é hoxe un dos grandes valores políticos do Goberno Zapatero.

A dereita española, aposta outra vez máis, pola estratexia de esperar a que se pudra a situación e co Partido Socialista se enfronte coa súa base social. Non hai que esquecer que precisamente a abstención dos votantes socialistas situados máis á esquerda foi o que lle permitiu a Aznar ser presidente de 1996 ao 2004.

Redundando nesa estratexia do PP hai que entender a solicitude de Mariano Rajoy ao Grupo Parlamentario Socialista para que cese ao Presidente Zapatero. É un recoñecemento expreso da súa incapacidade para liderar unha alternativa crible, mais tamén, sérvelle para seguir escondendo que a dereita española aposta por unha saída á crise segundo o modelo ultraliberal letón.

Un dos problemas para ese Pacto está en que hai que ten decidido que para saír da crise, esta a paguen unicamente os traballadores, reducindo salarios, pensións, precarizando máis as relacións laborais, cuestionando os fundamentos do Estado de Benestar. Reducindo en definitiva a Democracia. Temos unha dereita, que incapacitada para reivindicar o franquismo, reclámanse “pro-chinos” na súa proposta de modelo político e social e dun capitalismo de estado que lles permita uns bos negocios sen riscos.

Estamos ante á crise social española máis importante desde 1936. É evidente que o Goberno Zapatero fai fronte aos seus efectos sobre o emprego, intenta renovar o modelo de crecemento económico e defender os avances sociais e así como, afortalar o noso sistema de protección social no curto e longo prazo. E isto fíxose máis visible, fundamentalmente, coas políticas expansivas – clásicas da socialdemocracia keynesiana – tras a saída do ex Ministro Pedro Solbes.

Seguir lendo →

Con Pepe Blanco en Narón

Poblicado o por
Resposta

pepeblanco_eu_ivan1

Este mércores estiven no mitin organizado pola Agrupación Socialista de Narón no Pavillón de Deportes da Gándara. Tiven a ocasión de conversar co Vicesecretario Xeral do PSOE ao remate do mitin; uns minutos que realmente foron moi intensos, con moita empatía. Evidentemente, levamos moitos anos militando no partido, pero non nos coñecíamos persoalmente. Hai unha amiga común, que realmente foi quen nos deu a posibilidade de falar como se nos coñecéramos de sempre, Carmela Silva. Ela foi, de algún xeito, quen nos facilitou o ter un motivo para este achegamento. Sabemos os dous da forza persoal, humana, que ten Carmela, e sabemos que os amigos dela, son tamén amigos nosos, con toda a intensidade ela lle pon as cousas. Son destas carambolas que ten a vida; por iso quedo en débeda cos dous.

Nunca antes escoitara en directo a José Blanco nun mitin. A súa foi unha intervención que foi in crescendo arroupada co calor da xente. Quédome con tres cousas do seu discurso: a necesidade de rectificar erros e formas de facer política; a necesidade de afondar fortemente no cambio iniciado estes catro anos co Acordo de Goberno entre o PSdeG – PSOE e o BNG; e que foi unhas referencias centradas en mobilizar aos indecisos que, aínda críticos, deben ser conscientes de que só dándolle un novo mandato ao Presidente Touriño é viable consolidar esa outra Galicia que é posible. Un cambio que naceu da revolta do noso Pobo, cristalizando no movemento cívico Nunca Máis e que pechou a era Fraga Iribarne.

Esta intervención de José Blanco é moi importante. Debera ser difundida e levar á reflexión da necesidade de consolidalo proxecto de cambio en Galicia. O axente 009 vén cargado de vellas receitas e vellos entramados clientelares que farían retroceder aos galegos aos tempos de Don Manuel, hipotecando gravemente o nosos presente e futuro por moitos anos.

O discurso de José Blanco foi, ademais, un discurso en positivo. De ir sumando vontades de cambio e para o cambio. Claro, sen sectarismos, coñecedor do que nos xogamos. Con vontade de transformación, de compromiso coa xente e de cumprir a palabra dada. O Vicesecretario Xeral do PSOE si que entendeu a mensaxe – en versión de Felipe – ou aquelo de non nos falles de Zapatero. José Blanco está a facer unha aposta moi seria por este país noso.

O 1 de marzo, eu voto PSdeG! Votade socialista!

katy250209katy_jblanco_bea250209