69.000

É preocupante, por non usar un adxectivo máis groso. Imos perdendo arredor de seiscentos habitantes cada ano que pasa, e di o IGE que andamos por baixo dos sesenta e nove mil habitantes. Ferrol está á cola das grandes cidades, nin siquera correspóndenos este calificativo. Pero, chegado a este punto xa non me vale o botarlle a culpa, simplemente, á reconversión do naval onde nos piquetes, estivemos os que estivemos.

Hai algo que se está a facer mal en Ferrol. Si, hai resignación ante a marcha de xente nativa e inmigrantes. Si, a reconversión pero tamén a renuncia dos dirixentes políticos, sindicais e sociais. Agora, nin queda a ilusión do espellismo das municipais, estamos ante a repetición da vella coalición entre EU cos socialistas. Hai resignación e falta rebeldía nas “forzas vivas” e non sabemos que cidade queremos para este século. Resulta máis fácil buscar acougo nun sillón.

http://www.diariodeferrol.com/opinion/manuel-cendan/69-000/20160218000654146665.html

Bos propósitos

Durante décadas foi a esquerda, sobre todo o PSdeG, quen deseñou a cidade, pero foi unha construción ás apalpadas e a medias. Isto obríganos a repensar un novo programa, alén da xestión inmediata do Concello. Así, a política municipal debe ser un proxecto asumido por todo o corpo social, estimular iniciativas, despertar ilusión e o sentimento de pertenza, para así dar resposta á necesidade da xente de superar a crise que padece Ferrol.

As tarefas son múltiples. Debemos facer as nosas achegas á oportunidade que se abriu desde o 24 de maio no eido local. Trátase de ir alén dun simple espellismo, trátase dunha ruptura co pasado que ten ao concello como base dun cambio, onde todas as esquerdas deben mudar e ofertar un novo discurso, cunha nova praxis política. A maioría da cidadanía seguiremos a colaborador na construción deste Ferrol que necesita insertarse na nova realidade.

http://www.diariodeferrol.com/opinion/manuel-cendan/bos-propositos/20151231003840142486.html

Redes de esperanza

Hai dez días o sociólogo Manuel Castells presentaba a segunda edición do seu libro “Redes de indignación e esperanza”. Un estudio das diversas primaveras, do 15M e das súas respostas á alienación desta crise tan oportunista. É certo que as esquerdas clásicas, tanto política como sindical, están atrapadas polo seu compromiso cun pacto social que as dereitas xa non consideran necesario. Aí está o golpe da banca alemá contra o pobo grego e o seu referendo.

Pero, a superación dos medos por parte da xente, obriga as institucións a cambios de fondo. Aí están as novas redes e movementos sociais, que hoxe ocupan o papel central que antes tiñan sindicatos e partidos. A loita fundamental é a batalla por conformar un novo xeito de pensar, e a coacción -incluída a “lei mordaza”- non pode garantir a supervivencia das vellas hexemonías sen consenso social.

http://www.diariodeferrol.com/opinion/manuel-cendan/redes-esperanza/20150730013357130435.html

Elegancia

Nos últimos tempos os partidos políticos están dando cursos de comunicación aos seus cargos públicos. Máis, deberan implementar esa formación cuns consellos de elegancia política, xa que todo non é pose, nin se soluciona con ter tres periodistas de man.

Así, se prometes gañar unhas eleccións case con maioría absoluta e non sacas nin a metade, tes que asumir a responsabilidade dentro e coa cidadanía. Se quen estivo contigo asume responsabilidades que ti non queres asumir, debes dar as grazas pola súa lealdade. Se che critican os que antes estaban, non os podes acusar alegremente e se o fas, xulgado, luz e taquígrafos.

En resumo, nese manual de elegancia deberan ensinar que sempre hai que cumprir coa palabra dada, e que en política só hai un xeito de asumir responsabilidades: conxugando, en primeira persoa, o verbo dimitir. O demais é xogar ás agachadas.

Enlace web DiarioFerrol

Enlace web Ideal Gallego

Por Ferrol

As esquerdas ferrolás teñen que aproveitar a súa ocasión para facer unha aposta, de verdade, pola cidade. Hai necesidade dun verdadeiro programa conxunto que deseñe o futuro a curto e medio prazo, pero tamén sen cometer o erro de querer cambialo todo facendo penitencias innecesarias e alimentando á dereita.

O inmediato é unha auditoría das contas e frear pelotazos urbanísticos como o proxectado coa remodelación do mercado de Caranza. Tamén, hai que ter en conta como facer fronte á reforma local impulsada polo PP que pretende coaccionar aos concellos. Isto non é asunto menor. Por exemplo, afecta a como remunicipalizar a auga, a limpeza ou recuperar servizos sociais básicos.

Non se trata, simplemente, de xestionar ou representar. Senón, de recuperar a política con maiúscula, de ensanchar a democracia e o empoderamento da xente. Primeiro ás persoas.

Enlace a Diario de Ferrol.