Ferrol non é galega?

Estes días vimos, como a conferencia dos presidentes autonómicos de Galicia, Castela-León e Asturias, reclamaban ao goberno de España unha maior implicación e aposta polo “Corredor Cantábrico”, que pretende modernizar o ferrocarril para o transporte de mercadorías cara a Europa. Petición atendida de xeito parcial co nomeamento do comisionado estatal, cando aínda estaban abrindo a quenda das primeiras intervencións neste evento.

Esta cuestión sinala a visión que ten a Xunta de Galicia. Deixa fóra do corredor ás cidades de Ferrol e Lugo, así como ao norte galego. Na memoria está aquela proposta non atendida do que fóra enxeñeiro naval e profesor de economía aplicada, Manuel Casal Pita, dun tren circular que si comunicaba as sete grandes cidades galegas.

O alcalde Ángel Mato foi o primeiro en saír a defender a necesidade que temos de formar parte dese corredor atlántico. Igual Rey Varela poderíalle preguntar ao presidente da Xunta se Ferrol non é Galicia? Todo isto porque Rueda, coma Feijoo, é só un representante dunha dereita coruñesa incapaz de sumar sinerxías coa comarca de Ferrolterra. O cal explica que, como contrapartida, converteran á cidade de Vigo na capital económica de Galicia.

https://www.diariodeferrol.com/articulo/opinion/ferrol-non-e-galega-4159888

Éxito de Nadal

Até o mal tempo invernal destes días foi quen de respectar a vontade das e dos ferroláns e das xentes vidas de toda a comarca, que decidiron facer súa a cidade. Nin o tráfico, nin a choiva nin o frío lograron frear este nadal. Moreas de persoas, rúas ateigadas e a decisión de saír na procura da felicidade, por moi efémera ou trivial que esta poida parecer.

O clan do “en Ferrol todo está mal” sobresaltado. Ninguén fíxolles o máis mínimo caso. Nin moito menos a aquela persoa que protestaba porque Ferrol estaba imposible por causa da cabalgata de Reis. Quédome cunha cousa lida estes días atrás neste xornal: para moitas nenas e nenos esta era a primeira vez que podían participar dun evento así, nunca viran nada igual pola cidade. Pasaron a maior parte da súa vida baixo o síndrome do tapabocas. Cando dano fixo a pandemia!

Neste nadal vimos todas as rúas do centro cheas de xentes, comercios, tendas de barrio, librarías e terrazas ateigadas. O alumeado destas datas, paxareira do Cantón incluída, un gran acerto do actual goberno municipal como nunca. Orgullo de cidade.

Permítanme usar unha expresión de dúas palabras, que usa o meu amigo Seijas, cando as cousas saen ben e hai que celebralas: un éxito!

https://www.diariodeferrol.com/articulo/opinion/exito-nadal-4134747

Dous apagóns

Estes días atrás unha parte do barrio da Magdalena, da rúa da Igrexa e do entorno do Cantón e do Callao, quedaron por varias horas a escuras. Non unha, senón dúas veces. E todo, porque a compañía eléctrica interpelada está a dar un servizo ineficiente. Claro, para a cidadanía. Supoño que estirar a vida útil dunha vella instalación, que xa non cumpre cos cánones modernos, é un éxito de rendibilidade. Pero, nestes tempos non ten escusa o acontecido.

Sorprende a falta de empatía e máis cando levamos uns anos no que todo o que ten que ver co sector enerxético está no ollo do furacán. Deixar durante horas aos veciños, á hostalería e ao comercio ferrolá a dúas velas, acaso non merece unha compensación económica? E das perdas por ter o negocios pechados pola falta de luz, dos custes financeiros e laborais, non deben ser resarcidas? Só se hai electrodomésticos danados? En fin.

Nin sequera os comerciantes, hostaleiros e fogares afectados merecen unha desculpa por parte da compañía eléctrica? Acaso a zona da cidade de Ferrol afectada, non merece unha nova instalación adecuada ás necesidades? E xa saben o dito: non hai dúas sen tres. Así que botemos os dados da sorte e que non haxa un novo apagón.

https://www.diariodeferrol.com/articulo/opinion/dous-apagons-4064715

Un pacto por Ferrol

O debate sobre o proxecto de orzamentos do Estado, para o 2023 en Ferrol, ante a inminencia das próximas municipais de maio, está a resultar unha posta en escena por parte da oposición máis que previsible.

Pero, as cifras son as cifras. A proposta de orzamentos xerais de Pedro Sánchez (sen incluír as partidas para Navantia) é cinco veces superior aos de Rajoy. A maiores o Ministerio de Fomento é hoxe o principal inversor urbanístico na cidade, como mostra a remodelación das Pías.

Que dicir do líder local da dereita atrapado, polo seu medo a perder votos en favor de Vox, se sae do mantra ese de “que malos son os socialistas”. O que xa é de nota, é a acusación do Podemos estatal polo incremento do gasto militar ao PSOE, cando a principal beneficiaria é Navantia. No BNG, cun único deputado, pretenden xogar a facer oposición ao PSOE en Madrid, a pesar da perigosa alianza de Feijoo con Abascal e os seus ultras.

Evidentemente, Ferrol necesita máis investimento. Pero, somos consciente de ter unha cidade de só 60.000 habitantes? Un goberno local socialista en minoría, fagocitado pola suma nos plenos da “gran coalición” tripartita? Non sería moito mellor para a cidadanía un gran pacto por Ferrol? Un cre que si.

https://www.diariodeferrol.com/articulo/opinion/pacto-ferrol-3932107

Inferniño, un barrio con vida

O Inferniño configurouse como un barrio de clases traballadoras e medias. Foi unha referencia no seu momento e un lugar atraente, significando crecemento e un proxecto de cidade para Ferrol. A carón da estrada de Castela, considerada por moitos como un pulmón social, pola súa concentración de cafeterías e comercios, polo seu cheo de xentes que van dun lado para outro todo o día. Un barrio con vida.

Máis levamos uns anos que esa estampa positiva, vaise deteriorando progresivamente. Ademais, xa saben que a percepción da realidade marca moito o auxe ou declive de calquera barrio. Hoxe hai novos retos que ninguén parece querer facer fronte. Si, estes significan traballo e, como mínimo, unha actuación integral, onde participen todas as administracións.

Neste Inferniño convertido nunha torre de Babel actual, o problema non é ser un barrio multicultural. Senón a necesidade de recuperar a convivencia rota en algún momento por aqueles que aproveitan as fisuras que toda sociedade cambiante ten. Hai problemas estruturais que esixen actuacións tanto no eido da planificación urbanística, social, cultural como da seguridade. Ten razón a asociación veciñal encabezada por Rafael Leira, neste tempo xa non valen parches.

https://www.diariodeferrol.com/articulo/opinion/infernino-barrio-vida-3888043