Un conto de nadal

Houbo un tempo na que a cidade, aquela que estaba fronte o mar, tiña moreas de traballadores orgullosos de cambiar o mundo. Mais, eles deixaron de facer camiño ao andar, do gris presente ao futuro da irmandade da luz.

Pasaron os anos, chegaron elas con acentos caleños e novas xentes dunha terra oriental, a carón de outros que creceron na chaira extensa ou viñan de onde os ríos acaban nun mar de cobre labrado a golpes de maza. Chegaron as persoas de vellas linguas que falan da mai natureza e as da terra sen sombra.

Pero, tamén chegaron aqueles dos que fuxiron todos os que antes chegaran. Con moreas de cartos dos que ninguén sabía a súa procedencia. A cidade, a casa común, estaba en venda. Aqueles, como os centauros procreados nunha nube, afogaban a vida diaria. Chegou o nadal e até as súas luces negáronse a brillar. Así, todas as persoas tiñan que escoller, entre sucumbir novamente á escuridade ou coller a testemuña dos primeiros habitantes.

Como todo que ten un principio, foi ela. Naceu da mesma fonte dos dous ríos. Botou o pano que cubría a súa cabeza ao vento, este acabou na estrela que estaba na cima de unha árbore. Provocando un arco da vella que anegou toda a cidade con luces de cores. Ese foi o sinal. E este conto continuará…

https://www.diariodeferrol.com/articulo/opinion/conto-nadal-4647182

Arrendar en Ferrol

O debate está nos faladoiros de toda a sociedade. É especialmente preocupante nas familias que ven como os seus fillos, chegados á idade de se emancipar, teñen na especulación inmobiliaria e na suba constante dos alugueiros un impedimento moi serio. Todo isto cunha rebelión das dereitas a todo tipo de regulamento. Bulo a bulo, cos grandes grupos bancarios e inmobiliarios. De aí a pretensión de deixar, ás familias con hipotecas e aos inquilinos, sen dereitos de ningún tipo.

En Ferrol vemos como o mercado dos pisos turísticos axuda á redución do mercado tradicional de alugamento e axuda aos especuladores á suba do que queda. Xa hai casos onde se están a alugar por habitacións. A isto, hai que engadir unha compra xeneralizada de inmobles que, tras un simple lavado de cara, entran ao mercado con prezos á alza. Lembran que no Inferniño alúgase algún piso a dous mil euros?

Alcaldes da comarca comezan a tomar medidas. En Ferrol, miran para outro lado. Xa sabemos que vivimos nun mundo feliz, onde a cidadanía subvenciona os investimentos tardíos da Xunta de Galicia, cunha baixada do imposto de bens inmobles que debera esta pagar polos seus na cidade. Que a propaganda non acabe afogando á cidade.

https://www.diariodeferrol.com/articulo/opinion/arrendar-ferrol-4507963

O Ferrol emprendedor

Son dos que pensa que Ferrol vai moito máis aló do que diariamente vaise reflectindo nos medios de comunicación local. Que a cidade realmente existente é a suma dos seus diversos barrios. E aí os múltiples colectivos e tamén as vontades individuais, son quen conforman a cidade real.

Así que debemos poñer en valor a ese colectivos plurais de cidadáns e a esas individualidades con vontade propia e tenaz. Por iso tras a pandemia, que parecía que todo ía quedar afundido, ou con cada crise económica, é salientable observar os sinais que permiten saber se a cidade recupera o seu pulso e oferta á súa cidadanía todas as oportunidades para desenvolver os seus proxectos vitais.

Como exemplo importante e determinante, debemos poñer en valor aos pequenos e medios empresarios, autónomos e autónomas, verdadeiros emprendedores, que teñen un sentimento de orfandade fronte as diversas administracións, e que si aportan ao verdadeiro crecemento de Ferrol e cumpren coas súas obrigas laborais. Moitos deles con décadas de actividade e con biografías contrastadas, non inventadas antonte, nin imposibles, que quizais non enchen páxinas, pero si son parte da economía real e decente desta cidade.

https://www.diariodeferrol.com/articulo/opinion/ferrol-emprendedor-4194981

Éxito de Nadal

Até o mal tempo invernal destes días foi quen de respectar a vontade das e dos ferroláns e das xentes vidas de toda a comarca, que decidiron facer súa a cidade. Nin o tráfico, nin a choiva nin o frío lograron frear este nadal. Moreas de persoas, rúas ateigadas e a decisión de saír na procura da felicidade, por moi efémera ou trivial que esta poida parecer.

O clan do “en Ferrol todo está mal” sobresaltado. Ninguén fíxolles o máis mínimo caso. Nin moito menos a aquela persoa que protestaba porque Ferrol estaba imposible por causa da cabalgata de Reis. Quédome cunha cousa lida estes días atrás neste xornal: para moitas nenas e nenos esta era a primeira vez que podían participar dun evento así, nunca viran nada igual pola cidade. Pasaron a maior parte da súa vida baixo o síndrome do tapabocas. Cando dano fixo a pandemia!

Neste nadal vimos todas as rúas do centro cheas de xentes, comercios, tendas de barrio, librarías e terrazas ateigadas. O alumeado destas datas, paxareira do Cantón incluída, un gran acerto do actual goberno municipal como nunca. Orgullo de cidade.

Permítanme usar unha expresión de dúas palabras, que usa o meu amigo Seijas, cando as cousas saen ben e hai que celebralas: un éxito!

https://www.diariodeferrol.com/articulo/opinion/exito-nadal-4134747

O convenio de Rey Varela

Cando un problema leva trinta anos sen solución, igual debéramos pensar que xa toca. Que seguir mareando a buxaina abonda e, que incluso, é mellor un acordo que non satisfaga a todos, pero que resolva dunha vez o asunto. Xa non estamos en tempo de tormentas de ideas, máis cando todos os partidos pasaron polos diversos gobernos locais de Ferrol. Seguir danzando co mesmo é sinónimo de incapacidade, cando menos para o conxunto da cidadanía.

Por iso, acerta o alcalde Ángel Mato cando non lle cambia nin unha coma ao famoso “Convenio de Defensa”, asumindo o que deixara feito o líder da oposición José Manuel Rey Varela. Si, os tempos son chegados. E, por estas cousas raras que ten a política local, a cidadanía está a espera de que este último asuma a súa responsabilidade para darlle xa un final a unha necesidade estratéxica de Ferrol de reordenar o centro da cidade, por estar por medio o “Sánchez Aguilera”.

O líder da oposición, máis atento á vindeira cita electoral e preso dun PP galego sen xefe tras a marcha de Feijoo, terá moito que contarlle ás ferrolás e ferroláns. Na memoria a perda que el provocou de case dous millóns de euros para remodelar a primeira milla da Estrada de Castela. E agora?

https://www.diariodeferrol.com/articulo/opinion/convenio-rey-varela-4127905