O Ferrol emprendedor

Son dos que pensa que Ferrol vai moito máis aló do que diariamente vaise reflectindo nos medios de comunicación local. Que a cidade realmente existente é a suma dos seus diversos barrios. E aí os múltiples colectivos e tamén as vontades individuais, son quen conforman a cidade real.

Así que debemos poñer en valor a ese colectivos plurais de cidadáns e a esas individualidades con vontade propia e tenaz. Por iso tras a pandemia, que parecía que todo ía quedar afundido, ou con cada crise económica, é salientable observar os sinais que permiten saber se a cidade recupera o seu pulso e oferta á súa cidadanía todas as oportunidades para desenvolver os seus proxectos vitais.

Como exemplo importante e determinante, debemos poñer en valor aos pequenos e medios empresarios, autónomos e autónomas, verdadeiros emprendedores, que teñen un sentimento de orfandade fronte as diversas administracións, e que si aportan ao verdadeiro crecemento de Ferrol e cumpren coas súas obrigas laborais. Moitos deles con décadas de actividade e con biografías contrastadas, non inventadas antonte, nin imposibles, que quizais non enchen páxinas, pero si son parte da economía real e decente desta cidade.

https://www.diariodeferrol.com/articulo/opinion/ferrol-emprendedor-4194981

Éxito de Nadal

Até o mal tempo invernal destes días foi quen de respectar a vontade das e dos ferroláns e das xentes vidas de toda a comarca, que decidiron facer súa a cidade. Nin o tráfico, nin a choiva nin o frío lograron frear este nadal. Moreas de persoas, rúas ateigadas e a decisión de saír na procura da felicidade, por moi efémera ou trivial que esta poida parecer.

O clan do “en Ferrol todo está mal” sobresaltado. Ninguén fíxolles o máis mínimo caso. Nin moito menos a aquela persoa que protestaba porque Ferrol estaba imposible por causa da cabalgata de Reis. Quédome cunha cousa lida estes días atrás neste xornal: para moitas nenas e nenos esta era a primeira vez que podían participar dun evento así, nunca viran nada igual pola cidade. Pasaron a maior parte da súa vida baixo o síndrome do tapabocas. Cando dano fixo a pandemia!

Neste nadal vimos todas as rúas do centro cheas de xentes, comercios, tendas de barrio, librarías e terrazas ateigadas. O alumeado destas datas, paxareira do Cantón incluída, un gran acerto do actual goberno municipal como nunca. Orgullo de cidade.

Permítanme usar unha expresión de dúas palabras, que usa o meu amigo Seijas, cando as cousas saen ben e hai que celebralas: un éxito!

https://www.diariodeferrol.com/articulo/opinion/exito-nadal-4134747

O convenio de Rey Varela

Cando un problema leva trinta anos sen solución, igual debéramos pensar que xa toca. Que seguir mareando a buxaina abonda e, que incluso, é mellor un acordo que non satisfaga a todos, pero que resolva dunha vez o asunto. Xa non estamos en tempo de tormentas de ideas, máis cando todos os partidos pasaron polos diversos gobernos locais de Ferrol. Seguir danzando co mesmo é sinónimo de incapacidade, cando menos para o conxunto da cidadanía.

Por iso, acerta o alcalde Ángel Mato cando non lle cambia nin unha coma ao famoso “Convenio de Defensa”, asumindo o que deixara feito o líder da oposición José Manuel Rey Varela. Si, os tempos son chegados. E, por estas cousas raras que ten a política local, a cidadanía está a espera de que este último asuma a súa responsabilidade para darlle xa un final a unha necesidade estratéxica de Ferrol de reordenar o centro da cidade, por estar por medio o “Sánchez Aguilera”.

O líder da oposición, máis atento á vindeira cita electoral e preso dun PP galego sen xefe tras a marcha de Feijoo, terá moito que contarlle ás ferrolás e ferroláns. Na memoria a perda que el provocou de case dous millóns de euros para remodelar a primeira milla da Estrada de Castela. E agora?

https://www.diariodeferrol.com/articulo/opinion/convenio-rey-varela-4127905

O Ferrol que queremos

Recoñezo a miña preocupación ante a radicalización do discurso político, o uso das mentiras e da difamación para denigrar as políticas e aos líderes da esquerda. Algo que, lamentablemente, hai tempo que está traspasado tamén ao eido local, tanto polas redes sociais como por quen, de xeito despectivo, falan de “sanchismo”, pretendendo invocar os instintos primarios e así seguir sempre nos vellos debates de hai dúas décadas.

Pero, o certo é que somos unha cidade europea, cos problemas que puidera ter un francés ou un belga… Incluso aquelo que supuxo un agravio polo atraso nas novas infraestruturas, ten como contrapartida que tamén sabemos o que non queremos. Por exemplo: ese turismo de masas, que expulsa á poboación local e converte ás cidades en “parques temáticos”.

Fronte aos vellos debates; que tipo de turismo queremos para Ferrol? Como imos regular os pisos turísticos e facemos fronte á suba especulativa no alugueiro da vivenda? Como evitamos a xentrificación que xa se está a dar? Somos conscientes da compra masiva de inmobles por foráneos e dos cambios sociais que van a provocar na próxima década? Estamos a tempo de construír o Ferrol que queremos, reforzando o noso dereito á cidade.

https://www.diariodeferrol.com/articulo/opinion/ferrol-queremos-4058659

Actitudes

Hai unha serie de prexuízos sobre Ferrol e as súas rúas baleiras e as súas xentes desaparecidas. Parece que se un vai a Lugo, ou a Vigo hai moito máis. Quizais Santiago comeza a pagar polo “vicio” dos seus pisos turísticos, que provoca unha emigración dos seus estudantes a outros campus. Ou se prefiren quedar na Coruña, e pasear pola súa rúa Real e polas que están á carón, igual observan ringleiras de comercios pechados (como no resto das grandes cidades), pero si moita xente paseando.

É dicir, a crise do 2008, ás sucesivas (incluída a da pandemia), afectaron a todos por igual. Vese nas súas trazas urbanas, pero igual cren máis en eles mesmos que as xentes de Ferrol na súa cidade e nas súas propias posibilidades. Seguramente, ser unha cidade creada polo Estado ten as súas vantaxes. Pero, pola contra, aquí parece que todo depende de fóra e por iso estamos nesa eterna espera de non se sabe que.

https://www.diariodeferrol.com/articulo/opinion/actitudes-3784776