O tempo no espello

Teño que recoñecer que paso con frecuencia polo Centro Cívico de Canido, convertido nun dos eixos culturais de Ferrol. Alí tiven, ademais, a ocasión de ser acollido na presentación do meu libro “A Terra Infinita”, algo que agradézolles moito. E, unha vez máis, atopeime con Roberto Taboada, esta vez subido ao teito xunto con outra xente para montar unha lonas que deran sombra, ao seu patio interior, ao día seguinte.

Eu ía a buscar a miña filla Sabela, que precisamente co seu coro “Tempo Novo” estaban co ensaio final. Así e tendo fondo musical, outra vez, paseime por esa biblioteca comunitaria que hai nunha das salas principais. Nesta ocasión, pareime nun libro de poemas, abrindo unha das súas páxinas, despois outra e outra. Ao final, non puiden resistirme. Tirei do teléfono, busquei na rede e acabei mercando un exemplar, o que dá título hoxe a esta columna, de Avilés de Taramancos, Ediciós do Castro.

https://www.diariodeferrol.com/texto-diario/mostrar/2977461/tempo-no-espello

Vivan os coches

Parabéns a todas as persoas agraciadas onte co sorteo da lotería nacional, pero tamén aos veciños de Canido e ao persoal dos xulgados da rúa Coruña. A cargo dos orzamentos municipais van ter un aparcadoiro de balde a carón, e con algúns cambios de sentido nesas rúas.

Podo entender a alegría de algúns, pero para os ferroláns dos outros barrios resulta curioso e, máis para aqueles que apostamos por un modelo diferente, onde a cidadanía recupere o pulso da cidade. Visto alén de Canido todo parece que, no seu día, fóra unha cesión máis, do anterior grupo de goberno, para contentar aos sectores máis antipeonalización.

Unha ocorrencia que houbera quedado no esquecemento, senón fóra que algúns buscaban usala como ferramenta contra o actual alcalde, veciño de Canido. En fin, o proxecto de peonalización na picota, pero a cambio teremos un feixe de coches rotando por 133 prazas que métense no centro da cidade.

https://www.diariodeferrol.com/opinion/manuel-cendan/vivan-os-coches/20201227195741293966.html

Hai máis Ferrol

A mediados do século pasado nacía Caranza. Inicialmente, para solucionar as necesidades de vivenda dos traballadores da antiga Bazán, e iso conformou unha cidade con dúas almas. A oficial coa suma dos Ensanches á Magdalena e esta micro cidade, que hoxe busca ter o seu propio “centro” arredor da Avenida Castelao.

Se ben esa especificidade de Caranza foise matizando, houbo outros barrios que comezaron a ter unha certa vida independente do centro. O esquecido Ferrol Vello e, especialmente, Canido por dereito propio. Á marxe está o rural, onde cada lugar é un mundo.

Mais, a situación de crise e a desatención dos barrios, sobre todo nos últimos oito anos, acabaron por facer aparecer vidas alleas ao Ferrol oficial. Inferniño ou Ultramar son claros exemplos, tanto que achegarse ao Concello ou á Magdalena é “baixar a Ferrol”. Simplemente, direilles que necesitamos dun proxecto común e integrador de cidade.

https://www.diariodeferrol.com/opinion/manuel-cendan/hai-mais-ferrol/20190619200337258990.html

Dereito á cidade

Nas últimas décadas pasamos das vellas urbes pensadas como complemento para as industrias, ás cidades de servizos que dependían da capacidade de consumo ou das políticas asistenciais, das administracións locais, a unha revitalización do concepto do “dereito á cidade”. Entendendo este como un dereito real e permanente a facer das nosas urbes un espacio de liberdade e desenvolvemento das capacidades das persoas e do seu dereito á felicidade, facer da cidade o espazo vital e humanizado que debe ser.

Así unha vez máis, Canido volve a ser unha referencia fundamental do Ferrol que queremos. Mañá á tarde – no seu Centro Cívico – poderemos ser partícipes dunhas xornadas sobre unha cidadanía activa e a construción da cidade que necesitamos, empezando por un urbanismo inclusivo, proxecto de vivenda básica e coñecer a presentación, a cargo da propia asociación de veciños, da “Estratexia Canido 2030”. Alí estaremos.

https://www.diariodeferrol.com/opinion/manuel-cendan/dereito-a-cidade/20190508200922255778.html

Os Maios

 

OsMaios_Canido2014

Unha vez máis, chegan os maios e así os podemos vivir grazas ás xentes do barrio de Canido. Unha vez máis, as súas rúas énchense de cores, vida e unha aposta colectiva por se diferenciar e marcar a súa propia identidade. Isto converte a Canido nun referente necesario, dunha cidade que como Ferrol necesita verse en positivo.

É este un barrio para ocupar as súas rúas e terrazas. Os seus recunchos, e máis en festas e nesta ocasión a combinación dos maios co apalpador de por medio, da música e da feira da artesanía, foron unha invitación feita pola veciñanza ao conxunto da cidadanía ferrolá.

En Canido están a crear calidade de vida, á que se suma a (incompleta) recuperación grazas ao Urban iniciado en tempos do alcalde Irisarri. Denota o barrio saber vivir e participar dun proxecto colectivo, saber sumar as súas individualidades e singularidades. Parabéns.

Enlace ao @DiarioFerrol