Versión en español:
Versión en portugués:
Historia do Neoliberalismo
Resposta
Arquivo por etiquetas: Rajoy
Outro Suresnes
Zapatero volve a deixar fóra de xogo á dereita. A estratexia desta última de converter as municipais e autonómicas do 22 de maio, nun plebiscito contra o primeiro agora resulta ridícula. Este xa ten data para se marchar, e os insultos e malas formas dos dirixentes do PP evidencian que foron sobrepasados polo Presidente. Agora, deberán reconsiderar toda a súa folla de ruta, sobre todo porque se por algo se diferencian da dereita centro europea é por non querer asumir riscos; especialmente, cando todos sabemos que non teñen políticas substancialmente diferentes das marcadas pola Sra. Merkel…
Rajoy en acción?
O Goberno Zapatero leva unha mala racha. Só faltáballe a paralización dos aeroportos españois na ponte da Constitución. Pero, acabou resolvendo a situación causada polo abandono dos controladores aéreos; outra cousa será o debate ou as accións que se derivarán da militarización aérea, da interpretación unilateral do convenio colectivo ou as diversas lecturas políticas e sindicais do acontecido. Así como os efectos á propia imaxe de España, do Goberno e os seus ministros.
Fronte a isto, estrañoume as primeiras palabras do líder da “leal oposición”, Mariano Rajoy, illado no aeroporto de Lanzarote. Demasiada mesura. Soamente, pedía que se informara do acontecido e que se solucionara o problema, e logo anunciou xa que ía apoiar o Estado de Alarma decretado.
No medio soubemos das reunións previas dos controladores co Partido Popular. Sería bo que os cidadáns coñecéramos de que falaron. Tamén, saber como se chega a esta situación, alén do ruído e as descualificacións globais á actitude insensata e histérica dunha boa parte dos controladores aéreos.
É necesario abrir as portas a unha solución que a medio prazo poida serenar a situación dende a cordura. Nin o corporativismo insolidario, nin a militarización son sinais dunha sociedade madura e democrática. Así como que a grande achega de quen presume de ser a cabeza dun hipotético goberno alternativo, sexa un vídeo colgado na rede, dedicándose a posar e asinar autógrafos nun aeroporto bloqueado.
A acción implica a determinación de facer cousas, e non de quedar simplemente á espera de que che saquen as castañas do fogo ou que os votantes socialistas vaian á abstención… En fin, “Mariano en acción”.
Enlace a Galicia Hoxe.
Rajoy triunfa en Letonia
A dereita mediática, tanto a tradicional como esa nova – que editorializa sobre o “Che” Guevara – andan na caza e captura do Presidente Zapatero, a iso curiosamente hai que engadirlle que significados “ex” que coinciden en materia económica coa Patronal fan de coristas do PP.
Ademais, o Presidente das Caixas de Aforro pide eleccións anticipadas senón hai un pacto social para saír da crise; é dicir, se os sindicatos e o Goberno non fan o que a voracidade da CEOE reclama, cando ten paralizados cento cincuenta mil convenios colectivos, co obxectivo de causar o maior dano á sociedade e aos traballadores. Tamén, é certo, que mentres tanto o Sr. Quintás logra agachar o debate sobre a súa propia xestión, sobre as prácticas especulativas que levaron ás Caixas de Aforro a contribuír á actual crise económica e de como se está a usar o diñeiro público no eido financeiro, e o que é moito máis importante, sobre a necesidade dunha gran banca pública onde estas teñen un papel que xogar, na dinamización e crecemento da economía produtiva e da creación de emprego estable e de calidade.
Mentres o xefe de patronos, Sr. Díaz Ferrán, esixe da Ministra de Economía que o Goberno non lle suba os impostos as clases de rendas altas, e que hoxe eufemisticamente chámanlles “aforradoras”, para agachar que por unha banda son responsables últimos da crise económica e agora, pretenden que se traspasen – outra vez máis – rendas do traballo a rendas do capital.
Hai que recoñecer que ao seu voceiro político, ao Sr. Rajoy empezan a facerlle caso. Hai quen está xa a aplicar o programa electoral da dereita. Aquí en Galicia, o Sr. Feijoó – co argumento da crise – pecha os hospitais pola tarde, saca a gratuidade dos libros de textos ao 70% da poboación escolar e os demais, dependerá segundo o baremo, reduce o número de profesores, reduce servizos públicos; para con estes cartos financiar ós centros escolares do Opus Dei, onde se practica o fundamentalismo relixioso e a segregación por razón de sexo.
Pero, onde máis caso lle fan a Rajoy é en Letonia. A redución do gasto social, tal como pide o PP para nós, significa neste país o peche de 30 hospitais e naqueles que seguen abertos os pacientes deberán pagar 35€ por cama; redúcese nun 50% os salarios dos mestres; o salario mínimo baixa un 20% e as pensións un 10%. Rajoy, De Cospedal, Saenz de Santamaría… deben estar pletóricos. Por fin, lles fan caso. En Letonia.
Galiza con Z de Zapatero
Estes días, tras o primeiro debate electoral entre Zapatero e Rajoy percibíase un cambio na campaña do Partido Popular. Aquel Rajoy máis moderado daba paso ao extremista, que xa no propio debate lanzara inxurias contra o Presidente, entre elas aquela da suposta agresión ás vítimas do terrorismo.
A miña primeira impresión era que no PP quizais tiñan detectado que unha parte da dereita radical pro Aznar non tiñan claro si votar a Rajoy. De aí a dureza, outra vez do seu discurso; xuntábase tamén o catastrofismo en materia económica e, aquilo de “se rompe España”, e tamén, ese discurso racista e xenófobo contra a inmigración. Quizais o máis patético foi aquela intervención final de Rajoy dedicado a “aquella niña española”.
Si Rajoy, a diferenza de Aznar en 1993, non foi capaz de gañalo primeiro debate, o segundo, que vaise facer este vindeiro luns, evidentemente o ten moito máis complicado. Entre outras cousas porque desta os temas serán iniciados por Zapatero e ademais, as declaracións ao Financial Times do seu responsable de comunicación, Gabriel Elorriaga, amosa xa a verdadeira estratexia da dereita: provocar a abstención da esquerda sementando dúbidas sobre a situación económica, as Autonomías e a inmigración. Recoñecendo que en España, coa poboación europea máis á esquerda, non hai transferencia significativa de votos entre os bloques ideolóxicos, e que o triunfo da dereita está na abstención dos electores socialistas.
Con respecto ao debate galego a tres; Touriño, Quintana e Feijoo, quizais o máis salientable é que tanto o PSdeG e o BNG desta vez actuaron como socios de goberno, especialmente na defensa da política social e do modelo autonómico. Iso dálles unha vantaxe indubidable sobre o PPdeG. A resposta do líder da dereita galega así o amosa: “Sr. Touriño rompa o pacto de progreso co BNG e terá novo estatuto galego”. Lamentable. Feijoo non entende que ou estamos todos o non hai xogo. Parabéns ao bipartito.
Non quero deixar de facer un comentario sobre a campaña das XSG, á que teña moito aprezo. Débese, claro está, a que fun membro da súa Executiva Nacional a principios dos noventa. A súa é unha campaña moi dinámica. Que usa a fondo as posibilidades da Rede, ademais imaxinativa. Aí tedes o seu vídeo “Ti que queres ser de maior?”, as súas cuñas radiofónicas, aínda que a min gústame máis o cómic de campaña.
Manifesto o meu apoio aos candidatos ao Congreso por Ferrolterra, Xavier Carro, e tamén a Sandra Ríos, candidata ao Senado. A pesar da baixada no número de escanos que ten asinado desta a provincia d’A Coruña, estou seguro que coa vosa participación teremos a Xavier no Congreso representando os intereses das persoas da comarca. Fun un dos redactores da nota da UGT de Megasa, que fai que a nosa sección sindical publicamente se manifestara a prol da candidatura socialista.
En definitiva, non vos quededes na casa o 9 de marzo. Non deixedes co PP estrague a vosa vida. Galiza con Z de Zapatero.
manuelcendan.com 