Estes días, tras o primeiro debate electoral entre Zapatero e Rajoy percibíase un cambio na campaña do Partido Popular. Aquel Rajoy máis moderado daba paso ao extremista, que xa no propio debate lanzara inxurias contra o Presidente, entre elas aquela da suposta agresión ás vítimas do terrorismo.

A miña primeira impresión era que no PP quizais tiñan detectado que unha parte da dereita radical pro Aznar non tiñan claro si votar a Rajoy. De aí a dureza, outra vez do seu discurso; xuntábase tamén o catastrofismo en materia económica e, aquilo de “se rompe España”, e tamén, ese discurso racista e xenófobo contra a inmigración. Quizais o máis patético foi aquela intervención final de Rajoy dedicado a “aquella niña española”.

Si Rajoy, a diferenza de Aznar en 1993, non foi capaz de gañalo primeiro debate, o segundo, que vaise facer este vindeiro luns, evidentemente o ten moito máis complicado. Entre outras cousas porque desta os temas serán iniciados por Zapatero e ademais, as declaracións ao Financial Times do seu responsable de comunicación, Gabriel Elorriaga, amosa xa a verdadeira estratexia da dereita: provocar a abstención da esquerda sementando dúbidas sobre a situación económica, as Autonomías e a inmigración. Recoñecendo que en España, coa poboación europea máis á esquerda, non hai transferencia significativa de votos entre os bloques ideolóxicos, e que o triunfo da dereita está na abstención dos electores socialistas.

Con respecto ao debate galego a tres; Touriño, Quintana e Feijoo, quizais o máis salientable é que tanto o PSdeG e o BNG desta vez actuaron como socios de goberno, especialmente na defensa da política social e do modelo autonómico. Iso dálles unha vantaxe indubidable sobre o PPdeG. A resposta do líder da dereita galega así o amosa: “Sr. Touriño rompa o pacto de progreso co BNG e terá novo estatuto galego”. Lamentable. Feijoo non entende que ou estamos todos o non hai xogo. Parabéns ao bipartito.

Non quero deixar de facer un comentario sobre a campaña das XSG, á que teña moito aprezo. Débese, claro está, a que fun membro da súa Executiva Nacional a principios dos noventa. A súa é unha campaña moi dinámica. Que usa a fondo as posibilidades da Rede, ademais imaxinativa. Aí tedes o seu vídeo “Ti que queres ser de maior?”, as súas cuñas radiofónicas, aínda que a min gústame máis o cómic de campaña.

Manifesto o meu apoio aos candidatos ao Congreso por Ferrolterra, Xavier Carro, e tamén a Sandra Ríos, candidata ao Senado. A pesar da baixada no número de escanos que ten asinado desta a provincia d’A Coruña, estou seguro que coa vosa participación teremos a Xavier  no Congreso representando os intereses das persoas da comarca. Fun un dos redactores da nota da UGT de Megasa, que fai que a nosa sección sindical publicamente se manifestara a prol da candidatura socialista.

En definitiva, non vos quededes na casa o 9 de marzo. Non deixedes co PP estrague a vosa vida. Galiza con Z de Zapatero.