Temos orzamentos

O sentido común volve ás formacións da esquerda ferrolá. A cidade contará cun novo orzamento, condición primeira para saír da situación actual de parálise administrativa. Si, non foron quen de poñerse de acordo en tres anos, e acadaron o acordo máis importante de todo o mandato municipal nuns poucos días. Son moito mellor uns supostos malos orzamentos, que non telos pola incapacidade de non antepoñer os intereses de Ferrol.

O outro asunto, pero que tamén ten a súa importancia, aínda que tapado pola aprobación das contas municipais, foi a sentenza xudicial que anula o reparto das dedicacións exclusivas, entre o PP e o populismo autoritario local. A mensaxe é clara: as retribucións económicas veñen dadas da responsabilidade na xestión municipal, non dun reparto caprichoso.

Quedan abertas as municipais do 2019. Espérase autocrítica, responsabilidade e renovación fonda nas listas da esquerda.

https://www.diariodeferrol.com/opinion/manuel-cedan/temos-orzamentos/20180516232625226019.html

Isto non vai

O tempo vaise acelerar, nun ano teremos eleccións municipais. Parece que Ferrol vai seguir na mesma senda de estes últimos anos. Onte víamos neste xornal, como por falta de xestión, están sen gastar quince millóns de euros, nunha cidade falta de cousas tan elementais como tapar fochas, rehabilitar vivendas sociais ou atender a familias en situación de risco social. E haberá desculpas para todos os gustos, pero para a cidadanía iso xa non vale.

Si, dirán que o culpable é o alcalde. Evidentemente, para iso é a primeira autoridade, pero haberá quen diga que hai bloqueo municipal e que as dedicacións exclusivas quedaron repartidas por un pacto contra natura coa dereita local. O certo, é que isto non vai. Que estamos ante a última oportunidade para a esquerda de limpar a súa mala imaxe, queda menos dun ano e esta fíxolle gratis o discurso a unha dereita que só ten que poñelos fronte ao espello.

https://www.diariodeferrol.com/opinion/manuel-cedan/isto-non-vai/20180419001801223250.html

Nicolás Maquiavelo

Ao florentino se lle atribúe de xeito erróneo que o fin xustifica os medios, cando realmente consideraba que estes viñan impostos polas circunstancias. Pero coa análise que fai dos políticos do seu tempo, nace a modernidade. Consideraba -citando a Tácito- que “non hai nada máis feble e inestable cá sona do poderoso non nacida da súa propia forza”. Así pedía desculpas polo feito de que un “home de baixa ou ínfima condición se atreva a reflexionar e regulamentar o goberno dos príncipes”.

Para incidir en que “é máis doado gobernar unha cidade afeita a vivir libre co apoio dos propios cidadáns que de calquera outra maneira, se é que se desexa conservala”, cuestión que vale para calquera tipo de organización. E, tamén, que “un príncipe que teña unha cidade forte e non provoque odio non pode ser asaltado” xunto a que “soamente son duradeiras as defensas que dependen dun mesmo e da propia virtude”.

https://www.diariodeferrol.com/opinion/manuel-cedan/nicolas-maquialvelo/20180328231732220880.html

http://www.usc.es/libros/index.php/spic/catalog/book/34

Mexar por fóra

A crise foi usada para desmantelar e hipotecar os servizos públicos e lastrar a remunicipalización de aqueles que foron privatizados. Unha vez na batalla pola súa recuperación, ás arcas e á xestión municipais, hai todo tipo de situacións. Resulta curioso que en Ferrol foi a lea entre as esquerdas o que acabou por bloquear a mesma. Así, esta bandeira, quedou en mans de plataformas nas que substancialmente -é certo- están as mesmas persoas.

Á marxe disto, un bo amigo diríalles que xudicializar a política é un erro de fondo que leva a ningures. Máis, cando non se entende que non traballen pola cuestión esencial e primeira a conseguir das tres forzas da esquerda: uns orzamentos pactados que conteñan estas demandas cidadás. O outro -dito con cariño- é mexar por fóra. Reforza, ademais, a idea dunha vendeta por estar a carón de aquela que non ten ningún problema en pactar coa dereita.

http://www.diariodeferrol.com/opinion/manuel-cedan/mexar-por-fora/20180321223509220287.html

Relevos

Dicía Bensaïd de Marcuse que este consideraba que as clases traballadoras coa súa integración, perderan o seu papel histórico a prol de sectores como os estudantes ou as mulleres. Consecuente, seguramente, coas advertencias de Luxemburgo sobre as dificultades e os perigos de inmobilismo que hai, dado que só é posible reforzar a vontade de cambio dende a loita cotiá dentro dos límites do sistema, a pesar da necesidade de superar esa mesma orde social.

Precisamente, o camiño cara á igualdade e a democracia reais é unha suma de esforzos, así o importante non é o suposto liderado senón saber que este vai de relevos. Por iso, fronte á inercia do relato masculino do Estado e de aqueles que temen perder o seu poder, incluso nos propios sindicatos, a importancia do día oito (ou a do dez de marzo), non reside na nostalxia, senón na renovación e nun relevo que suma a máis da metade da poboación.

Publicado o 8 de marzo no Diario de Ferrol:

http://www.diariodeferrol.com/opinion/manuel-cedan/relevos/20180307231747218952.html