Albaneses

Hai que felicitar ao Diario de Ferrol pola cabeceira de onte. Igual parece unha bobada, pero levar na portada o tráfico de persoas, neste caso mozos albaneses, serve como chispazo á nosa conciencia, que máis no verán está bastante laxa.

Xa teño comentado que quen temos a sorte de ter “unha vida normal” dános a impresión de que en Ferrol nada acontece. Hai uns meses houbo unha redada contra outra mafia que traficaba e prostituía a mulleres e que non causou debate ningún, nin nos estamentos políticos nin nos sociais da cidade. A solidariedade vai tamén por barrios.

Pero, volvendo aos polisóns albaneses que ían cara ao Reino Unido, as autoridades e a Xunta, en primeiro lugar, deben reforzar os medios materiais e humanos da policía portuaria. Así como dispoñer medios suficientes para asistir ás vítimas, porque – sobre todo – isto é un problema de respecto aos dereitos fundamentais de cada persoa.

https://www.diariodeferrol.com/texto-diario/mostrar/3090131/albaneses

Migracións e violencias

Cando estaba a escribir – onte – este “Letras de Cambio”, o Concello de Ferrol daba a alerta, a través das súas redes sociais, polos ventos rachados, pero ben podería darse pola situación de vulnerabilidade na que está unha parte – cada día máis importante – da nosa poboación, refírome a esas persoas latinoamericanas, do Caribe e outros lares. Lamentablemente, hai quen non recoñece que todas as persoas teñen os mesmos dereitos e merecen o mesmo respecto: que non hai cidadáns de segunda.

Así son demasiado frecuentes situacións de persoas migrantes que traballan sen contratos ou vítimas de abusos de todo tipo. Por iso, resultan de vital importancia xornadas como as de “Migracións e Violencias” (nesta edición centradas nas empregadas do fogar) da concellaría de Benestar da Corporación ferrolá e da Asociación Mobilidade Humana, e máis cando hai quen fomenta o odio para romper a convivencia democrática.

https://www.diariodeferrol.com/opinion/manuel-cendan/migracions-violencias/20191219010047270862.html

Feliz 2019!

Si, son consciente das eivas herdadas da gran depresión social que arranca coa crise do 2008. E aí están os informes achegados nos derradeiros días do 2018 por entidades que traballan con usuarios e usuarias da Cociña Económica, do albergue de Caranza ou de Cáritas en Ferrol. Que haxa un aumento, tanto por parte da poboación local, de persoas transeúntes ou migrantes, deixa ás claras que a recuperación afunde as súas raíces nunha desigualdade estrutural.

Se engadimos a constante perda de poboación, unha menor natalidade produto da emigración e do precariado laboral e que nin sequera somos unha cidade atractiva para consolidar un maior nivel de persoas estranxeiras, temos unha foto infeliz. Necesitamos dun acordo por Ferrol.

A pesar das incertidumes para este novo ano, permítanme un poso de optimismo. Creo que o futuro non está escrito, trátase de sumar para dar lugar a unha vontade colectiva.

https://www.diariodeferrol.com/opinion/manuel-cedan/feliz-2019/20190102201120244531.html

Ferrol acolle

En tempos confusos as sociedades teñen sorte se poden mirarse no traballo de xente que só busca o ben común, o dereito de toda persoa a súa dignidade. Dedicarse a iso que chamamos solidariedade. Estes días a Asociación de Movilidad Humana -dirixida á poboación migrante- está a desenvolver unha campaña para que todas as persoas refuxiadas que chegan a Ferrol poidan pasar un inverno con roupa de abrigo, campaña apoiada polo Foro Ferrol Vivo e outras entidades.

Cando cuestións tan básicas como roupa, alimentación ou vivenda non está cubertas, igual debemos de preguntarnos que facemos mal. Hai que darlle as grazas a esta asociación e a súa campaña”Un nadal sen frío”. Están a cubrir un espazo necesario e que é evidente que as diversas administracións non cubren, alén da típica foto oportunista. Precisamente, estas novas ferrolás e ferroláns que son o Ferrol que acolle, fan mellores á nosa cidade.

https://www.diariodeferrol.com/content/print/ferrol-acolle/20181205222700242907

A cidade máis vella

Impacta a crónica deste xornal sobre a taxa de envellecemento de Ferrol, “a cidade máis vella de España”. Os datos do IGE, así como os informes do CES de Galicia aportados son demoledores. Unha baixa natalidade e unha masiva perda de xente nova cara á emigración.

Os fillos da reconversión sabemos ben como aquelo foi unha desfeita e como quebrou á nosa xeración. Agora, desde a crise bancaria, outra xeira de xente moza seguen o camiño de outros moitos, que se tal volven polo nadal como di o anuncio.

Si, houbo unha oportunidade cunha inmigración que foi expulsada pola falta de emprego e salarios dignos. Foron maltratados, convertidos en cousas, as súas fillas e fillos sinalados, buscouse a súa marxinación da sanidade, da educación, en vivendas sen habilitar. Pero, marcharon. Aprendamos da nosa propia historia, se queremos que volvan ten que ser cos mesmos dereitos que queremos para nós.

https://www.diariodeferrol.com/opinion/manuel-cedan/a-cidade-mais-vella/20180509231822225363.html