Amar Ferrol

A cidadanía. Si, tendemos a falar das e dos veciños como se fóramos un só corpo. Como se tiveramos unha vontade única, pero o asunto é saber se cando menos existe algunha, alén de irmos resolvendo o noso día a día, sen comprometernos.

Talvez, a querenza pola cidade quede supeditada á saudade que algunhas persoas poidan ter. Pódese amar un territorio, unha rúa ou unha praza? Xaora, é produto dese romanticismo que agroma en nós, ao menor dos nosos descoidos. Seguramente, para eludir a falta de respostas ante o sentido e os avatares da vida. Así, cada certo tempo pretendemos crer que a cidade soñada xa vén. Que deus cumpre a súa promesa de darnos a terra prometida. Mais, que mudou neste último ano en Ferrol? Os argumentos que nos den só serven para convencer a unha exigua parroquia.

Na recente presentación da Axenda 2030, na sala Carlos III do Museo Naval, o alcalde falaba da peonalización da Magdalena. Houbo quen – na parte participativa dixital – expuxo o seu rechazo á mesma. Eu creo que si, haberá. Pero, non para mellorar a vida das persoas e do comercio local. Senón, para os pisos turísticos que converterán o centro de Ferrol nun parque temático, expulsándonos. Xentrificación chámase.

https://www.diariodeferrol.com/articulo/opinion/amar-ferrol-4848077

Vivan os coches

Parabéns a todas as persoas agraciadas onte co sorteo da lotería nacional, pero tamén aos veciños de Canido e ao persoal dos xulgados da rúa Coruña. A cargo dos orzamentos municipais van ter un aparcadoiro de balde a carón, e con algúns cambios de sentido nesas rúas.

Podo entender a alegría de algúns, pero para os ferroláns dos outros barrios resulta curioso e, máis para aqueles que apostamos por un modelo diferente, onde a cidadanía recupere o pulso da cidade. Visto alén de Canido todo parece que, no seu día, fóra unha cesión máis, do anterior grupo de goberno, para contentar aos sectores máis antipeonalización.

Unha ocorrencia que houbera quedado no esquecemento, senón fóra que algúns buscaban usala como ferramenta contra o actual alcalde, veciño de Canido. En fin, o proxecto de peonalización na picota, pero a cambio teremos un feixe de coches rotando por 133 prazas que métense no centro da cidade.

https://www.diariodeferrol.com/opinion/manuel-cendan/vivan-os-coches/20201227195741293966.html

Pardo Bajo

A peonalización do centro de Ferrol vai a poucos. Ademais, hai momentos que parece que con pasos atrás – como o novo aparcadoiro ás portas de Canido, que na miña opinión foi unha cesión populista, do anterior goberno, ao lobby antipeonalización – pero en calquera caso, o proceso é irreversible. De feito, o futuro nin pasa polo coche eléctrico, senón polo transporte público combinado e de balde. Ou alguén cre posible meter na nosa cidade un coche por cada veciña ou veciño?

O caso da peonalización de Pardo Bajo é unha aposta do Concello, produto dunha demanda social que ademais amosa o apoio decidido da hostalería a estes procesos. A súa reurbanización e adecuación ás novas necesidades, unha vez sexan aprobados os novos orzamentos municipais, similar tamén ao conxunto arquitectónico da Magdalena, será un espazo gañado non só por eles, senón polo conxunto da cidadanía. O dereito á cidade existe.

https://www.diariodeferrol.com/opinion/manuel-cendan/pardo-bajo/20200205225003274150.html

Similitudes

Permítanme contarlles que marchei por uns días. Así, que perdoen esta introdución, pero si quero volver agradecer á federación local das asociacións veciñais, o terme permitido acompañalos para coñecer o proceso de peonalización de Pontevedra, hai un tempo.

Aquela visita levoume a volver a esta capital de provincia, que creo que ten moitas cousas en común con Ferrol (a pesar de ter nós vinte mil veciños menos). Pero, si algo fainos parecidos é que somos “afeccionados á boa vida”. Consideramos as cidades un dereito das súas xentes, aínda que aquí temos especial capacidade de complicar o máis simple.

Do mesmo xeito que gusta ir a Canido, parar a comer no Anca, tomarse un café no Derby ou as nosas praias, en Pontevedra gustan de cousas similares nas súas rúas e prazas recuperadas. Quizais teñamos que aprender nós de Pontevedra que Ferrol non necesita trincheiras, senón un acordo básico en temas de cidade.

https://www.diariodeferrol.com/opinion/manuel-cendan/similitudes/20190711001254260355.html

Comercios play off

Sería moi interesante un bo estudio da problemática que teñen os comercios que hai na Magdalena, e que apunta a múltiples causas. Crise demográfica unida á económica que sofre o país e a precariedade laboral, fan que as compras non acaben de bulir. Tamén os novos hábitos de consumo “on line” evidencian un, cada vez, maior dominio das plataformas dixitais, que provocan constantes campañas fóra de temporada e con descontos adicionais. A nivel local, seguramente a lea polo día de San Xiao tampouco axuda.

Un activo é esa poboación maior, normalmente de clases medias, que compra para si e as súas familias, que escapa das grandes áreas comerciais e fomenta o comercio de cercanía. Noutro orde de cousas, son dos que pensa que o peche do aparcadoiro da Armas non tivo influencia, pero si que é necesaria unha pronta e eficaz peonalización, xunto cun programa de dinamización a implementar entre comerciantes, veciños e Concello.

https://www.diariodeferrol.com/opinion/manuel-cedan/comercios-play-off/20190123203930245839.html