Solidariedade co Pobo Palestino, ¡Paremos ao terrorismo sionista!
CONCENTRACIÓN: Venres, 2 de Xaneiro ás 20,30 horas, diante do Edificio Administrativo da Xunta de Galicia. (Praza de España – Ferrol). ¡Participa!
Manifesto Ferrolterra con Palestina
Diante da criminal agresión que o Goberno israelí está a perpetrar contra a indefensa poboación palestina ao través do seu exército, un dos máis poderosos do planeta, queremos condenar a violencia do terrorismo sionista que leva causados arredor de trescentos mortos e preto dun milleiro de feridos na franxa de Gaza nos ataques dos últimos días e que ameaza con desencadear unha invasión terrestre sobre ela.
Queremos expresar a nosa máis profunda solidariedade co pobo palestino, que segue a sufrir nestes días, como hai xa máis de corenta anos, a crueldade dunha ocupación, que se agrava co correr dos días e dos anos e que arroxa datos pavorosos (65% de desemprego en Gaza, a desnutrición en máis do 60% dos nenos e nenas, o colapso da case totalidade das fábricas instaladas no territorio, en suma, unha situación onde o 80% da poboación malvive por debaixo do umbral da pobreza ).
Unha vez máis, Gaza. Unha vez máis, a hipocrisía da Unión Europea e da maioría dos nosos medios de comunicación. Unha vez máis teñen o obxectivo de xustificar, por activa ou pasiva, a actitude xenocida do Estado de Israel.
Centos de cidadáns palestinos indefensos están a ser masacrados polo exército máis poderoso do Próximo Oriente. Unha vez máis, se utiliza a Hamás como desculpa para levar adiante a política de exterminio e expulsión do pobo palestino da súa patria.
Equiparar ao corrupto estado israelí co pobo ocupado é unha forma de colaboracionismo, igual que no seu tempo se tivo cos fascismos europeos de principios do século vinte. Débese condenar todo tipo de violencia, pero non se pode utilizar como desculpa a Hamás. É algo así, como se á muller violada se lle recrimina que morda e arañe ao seu violador.
Ademais, á vítima non se lle pode pedir que se sente co seu violador a negociar non se sabe que. Os palestinos levan sesenta anos pedíndonos unha soa cousa: protección. Pero, aquí seguimos a mirar cara a outro lado. Algún día, desde a esquerda europea, debéramos analizar o papel do colonialismo na configuración do noso estilo de vida.
Israel é a cabeza de ponte da política neocolonial da Unión Europea e dos EEUU nos países árabes. Israel é un país secuestrado por un lobby relixioso – militar, que deu lugar a unha das castas políticas máis corruptas de Oriente Próximo, cun grave problema interno que pretende solucionar masacrando a un suposto enemigo externo, ao que lle roubou a metade da súa casa, da súa vida e da súa dignidade.
Hamás foi apoiado polo estado israelí como freo á esquerda laica palestina e a Yasser Arafat; do mesmo xeito que os EEUU organizaron, armaron e financiaron aos Talibáns en Afganistán. Xunto a isto fixo unha política de exterminio dos dirixentes laicos e moderados. Agora, Israel acaba de decretar a solución final. Gaza, un novo gueto de Varsovia.
Perdón por ser cidadán da miserable Europa. Viva Palestina Libre!
A ONGD Acsur-Las Segovias inaugurou o pasado 2 de setembro na Casa Museo Casares Quiroga(R/ Panaderas 12, A Coruña), a exposición: ‘Resitencias Palestinas ao outro lado do Muro’, continuando as que xa Fuco Buxán ten realizado na Comarca de Ferrol, e tamén en Santiago de Compostela.
A exposición esta aberta dende o 2 ao 26 de setembro, en horario de 11.00 a 14.00 horas e de 18.00 a 21.00 horas, os domingos e festivos: de 11.00 a
14.00 horas.
Ademais, o mércores 17 de setembro haberá unha conferencia sobre a situación dos territorios ocupados, na que intervirán:
Este martes o exército de Israel asasinaba a un neno palestino de nove anos. A desculpa era unha protesta contra o ilegal Muro que converte os territorios ocupados no maior campo de concentración da historia da Humanidade.
Non hai moito os soldados israelís detiveron ao pai da nena palestina que gravou os abusos militares contra un palestino, que participaba noutra protesta contra a ocupación. En Israel preocúpalles que se difundan imaxes do que están a facer. O vídeo o podedes ver arriba.
Israel foi o produto final do pacto entre o movemento sionista e a Potencia Colonial Británica de principios do século vinte, e que despois da Segunda Guerra Mundial acabou por cristalizar. A pretensión dos Británicos era introducir a unha poboación foránea co obxectivo de romper a unidade e uniformidade da poboación autóctona palestina.
Curiosamente, Israel pretende asentar a súa suposta autoridade moral e política en dous discursos antisemitas. Pretender que este estado colonial ten a súa orixe no exterminio dos seis millóns de xudeus nos campos nazis é unha ofensa á súa memoria. Así mesmo, o xenocidio que practican contra outro pobo semita como o palestino.
Aquí, por estrañas razóns, pechamos os ollos á realidade da ocupación israelí. Que diferenza hai entre Radovan Karadzic e os dirixentes do Estado de Israel? Tras a partición en dúas do territorio palestino polas Nacións Unidas en 1948, as aldeas palestinas que quedaron baixo a bandeira de Israel foron masacradas. Os soldados israelís usaban a violencia indiscriminada contra a poboación civil desarmada, chegaron incluso a usar a violación sistemática de nenas e mulleres palestinas como instrumento para a limpeza étnica.
Ademais, pode haber democracia nun estado que ten a guerra como xeito permanente de vida? Que discrimina aos seus nacionais en función da súa orixe étnica ou filiación política? A millón e medio de palestinos se lles nega a súa identidade e se lles chama árabes – israelís, teñen prohibido os partidos que reclamen a súa palestinidade, ou o reagrupamento familiar cos que viven fóra das fronteiras actuais de Israel. Pero, tamén, se es israelita e non compartes a política de apartheid interno ou de limpeza étnica en Gaza e Cisxordania se te pode retirar a nacionalidade. Hai centos de menores palestinos en cárceres de Israel por tirar pedras contra os tanques do exército ocupante.
Todo isto para asegurar o dominio do lobby relixioso – militar sobre a poboación israelita. Tan só ducia e media de familias xudías controlan a metade da riqueza do país.
Todo para romper a unidade dese pobo árabe que vai desde o Atlántico á fronteira con Irán, e así controlar as súa reservas de gas e petróleo. Seguimos noutra fase do colonialismo.
Palestina leva sesenta anos reclamándonos unha soa cousa: protección.
Mañá xoves ás 20 horas na Casa da Cultura de Fene clausuramos a exposición fotográfica sobre os efectos que ten na poboación palestina a construción do xa declarado ilegal Muro israelí. Para achegarnos á realidade deste pobo masacrado e ocupado contaremos coa presenza de Mohamed Safa (da Organización para a Liberación de Palestina), Magali Thill (directora adxunta de ACSUR e responsable para Palestina desta ONG). Tamén estaráIván Puentes, alcalde socialista de Fene. O acto será presentado por Teresa Martínez, directiva de Fuco Buxán.
Por outra banda, por motivo alleos, tanto ao conferenciante como a Fuco Buxán, a presentación do libro “A esforzada conquista da Autonomía” (Editorial Galaxia), de Ceferino Díaz, trasládase ao xoves 22 de maio.
Como sabedes este 9 de maio fai un ano de que Reganosa, empezou a meter gaseiros dentro da ría de Ferrol. Desde o Comité Cidadán de Emerxencia fan unha convocatoria para que a veciñanza de Ferrol faga un percorrido polas rúas da cidade e “visitemos” aos socios do Consello de Administración desta regasificadora perigosa, ilegal e non legalizable. Cando ademais, a súa presenza e o apoio político que ten, impide a outros consorcios levar adiante outras propostas no exterior da ría e que non ameazaría á poboación.
Queremos expresar a nosa máis profunda solidariedade co pobo palestino, que segue a sufrir nestes días, como hai xa máis de corenta anos, a crueldade dunha ocupación, que se agrava co correr dos días e dos anos e que arroxa datos pavorosos (65% de desemprego en Gaza, a desnutrición en máis do 60% dos nenos e nenas, o colapso da case totalidade das fábricas instaladas no territorio, en suma, unha situación onde o 80% da poboación malvive por debaixo do umbral da pobreza ). 
manuelcendan.com 