Ilustrísima

A paixón polos libros lévanos a algúns a buscar na rede vellas edicións, aínda así un procura acabar localizando o enderezo físico da libraría pertinente. Así estes días fun quen de lograr unha primeira edición de “Ilustrísima” de Carlos Casares (Galaxia, abril 1980).

Outras das cousas é a “pretendida” vixencia dos libros. Neste caso, podemos dicir que a “Ilustrísima” de hai corenta anos segue a estar moi actual. Desenvólvese na cidade natal do autor, Ourense, e na España do ministro liberal e ferrolán José Canalejas. Unha trama tan de hoxe como a necesidade da tolerancia e dun diálogo que faga fronte ao integrismo relixioso, aos seus grupos sectarios e aos perigos da violencia que busca impoñerse a costa da liberdade das persoas e da súa propia sociedade. Incluso o xeito de contar de Carlos Casares segue a ser contemporánea, non máis que algunha corrección ante tanto cambio de normativa no galego.

Á marxe disto, dicir que sabía da tradución do Rei Lear por Álvaro Cunhal para Caminho (todo lector de galego – cun par de notas – pode facelo en portugués). Pero, descoñecía a existencia dunha propia de Casares para nenos, da Colección Dragón Vermello, con ilustracións de Teresa Cáceres.

https://www.diariodeferrol.com/articulo/opinion/ilustrisima-3879222

Do xardín do saber

Estas tardes que todos desexamos para estar no acougo das terrazas lévanos a aproveitar e, a carón dunha cervexa, andar de faladoiros cos amigos, á vez que un aproveita para mirar a prensa ben sexa en papel ou en formato dixital. E estes días que moitos autores ferroláns estivemos a pasar pola feira do libro da Coruña, alégrame saber que o profesor e amigo Henrique Dacosta “vai pechala” asinando a súa novela “Entrada ao xardín do saber”.

Precisamente, non hai moito tiven ocasión de compartir unha tarde con el e outros amigos neste café tan literario como é o Derby. Así que permítanme recomendarlles que se acheguen ás obras deste escritor noso, que o verán dá para moito e non hai nada mellor que acompañalo dunha boa lectura tranquila. A vida é isto, momentos. E seguro que temos un intre para este xardín con saberes e ese “man a man” de Vicente Risco e a precoz líder feminista Hildegart Rodríguez.

https://www.diariodeferrol.com/articulo/opinion/do-xardin-do-saber-3853782

A estratexia

Nestes días tan intensos houbo quen me preguntaba como facía para poder escribir. En especial, poesía. Para que as palabras non se quedaran esquecidas da memoria. Xa se sabe que elas son como os paxaros que en cando poden voan para non volver. A miña resposta foi a de encher os petos de papeis, porque nese intre non tiña preto aquel poema de Ana Varela que di que “na fábrica os operarios aproveitaban os descansos para perseguir paxaros, metíanos en caixiñas de papel feitas con planos de barco”.

É ben certo que hai moito en común entre as palabras e os paxaros. Estes últimos son libres mentres teñen ocasión de navegar entre as nubes, e as primeiras necesitan da escrita para que poidan servir para levarnos a outro mundo mellor, aínda que só sexa literario. Pero unhas e outras, cando menos por momentos, alcanzan ese nivel máximo da liberdade. Fronte a aqueles que pretenden que en Ferrol nos devore o ruído, enchamos os días de calma, e para iso o mellor é achegarse ás librarías.

https://www.diariodeferrol.com/articulo/opinion/estratexia-3801030