Unha das cuestións que afectan a todos os partidos de esquerdas establecidos, incluso ás novas formacións que están a nacer, é algo tan básico do cómo se relacionan coa sociedade, pero o certo é que uns por inmadurez ou incapacidade organizativa e outros porque as “obrigas institucionais” os consumen, carecen dunha relación directa cos cidadáns. Ningún ten capacidade de mobilización, fundamentalmente porque son incapaces de ilusionar aos seus propios militantes (que sería o vehículo natural primario), e pola outra, carecen de medio de comunicación algún con respaldo masivo. Quizais, deberan reflexionar sobre a historia da formación e do compromiso militante dos primeiros sindicatos, partidos socialdemócratas e socialistas. Eles levantáronse sobre estes piares.
Isto trae consigo, que fundamentalmente, relaciónanse coa sociedade a través do filtro dos medios de comunicación tradicionais, vinculados aos grupos financeiros e de presión que condicionan de xeito visceral o discurso político e desvirtúan as reivindicacións dos cidadáns comúns. Hai tamén que salientar que as redes sociais se ben están a axudar na mobilización, aínda están en cueiros simplemente porque non todos os cidadáns están na Rede. É dicir, a metade da xente común non ten acceso – ou un acceso axeitado – ben porque deben atender a sobrevivir no día ao día, ben porque segue a ser caro ou non forma parte aínda dos seus hábitos culturais e menos de información e conformación da realidade social.
Polo tanto, as esquerdas non lle están disputando á hexemonía á dereita nun eido tan importante como é a da comunicación e formación da opinión pública…
manuelcendan.com 