Unha vez máis a negociación do convenio colectivo da empresa de limpeza coincideu coa Semana Santa ferrolana, como hai dous anos. ¿Por que?
Quizais para entender por que cada dous anos temos as rúas cheas de lixo hai que analizar as palabras do representante de Urbaser, o día 18 de abril, vertidas neste xornal: “acceder ás peticións dos traballadores obrigaría a unha modificación contractual do acordo co Concello”. Seis días antes o secretario comarcal da UGT denunciara que a empresa obrigaba aos traballadores ir á folga por “intereses exclusivamente económicos”. O 21 de abril, tras finalizar a folga, o goberno municipal aseguraba que non había “modificacións presupuestarias ou concesións á empresa”.
Queda claro, polo tanto, que os traballadores só defenderon os seus dereitos. As súas peticións non eran inasumibles e a empresa obrigounos a ir a unha folga impopular ou renunciar a unhas condicións laborais máis dignas. Sabendo que os traballadores e o Concello terían enfrente aos veciños. A empresa, unha vez máis, buscaba renegociar a concesión. O que non entendemos os cidadáns é a debilidade dos partidos políticos.
Xa non nos acordamos que a concesión foi prorrogada sen motivo, por doce anos máis, tres anos antes da finalización da mesma, xusto antes das derradeiras eleccións municipais por un alcalde do PP, o 6 de xullo de 1998. E que este mesmo grupo de empresas son as que teñen a recente concesión da privatización da auga, cun alcalde do BNG presidindo o seu Consello de Administración, nun proceso que pasou polo xulgado. ¿Que pasará cando a “Empresa Mixta” nos esixa pagar máis, por un patrimonio de todos, como é a auga?
A privatización pola privatización non é mais que un prexuízo ideolóxico, que conduce a ningures. Estamos acostumados a considerar que os dereitos dos cidadáns son privativos dos partidos políticos e que cando xurden problemas ninguén asume a responsabilidade. ¿Por que a falta de vontade de xestión dos servicios municipais?
É necesario mudar esa cultura política de que todo se merca ou se vende. De actuar no curto prazo, sen apostar por políticas que beneficien aos cidadáns. Non só somos contribuíntes ou usuarios que pagamos un servicio. Non podemos deixar que a “Cousa Pública” quede valeira de contidos. A democracia é tamén xestión e planificación. Non se pode sempre deixar en maos privadas, que só buscan un beneficio económico como é normal, a decisión da calidade de vida na nosa cidade.
O dito: recollemos o que sementamos.