O 12 de Marzo é o inicio dunha nova etapa política marcada pola hexemonía da dereita, por mor do derrubamento da esquerda. O avance do nacionalismo galego é moi limitado.
A menxase dos abstencionistas da esquerda é clara e nítida: eles non creen nos dirixentes do PSOE. Están fartos de fugas cara ó centro político e de xentes que utilizan os votos socialistas para privatizar servicios municipais ou auparse ós Consellos de Administracións desas mesmas empresas. E a unidade da esquerda ten que ser real e base dun amplo e novo movimento social progresista que recupere a voz da sociedade, fronte á maioría absoluta dun PP que anuncia ataques aos dereitos dos traballadores e dos inmigrantes, ademais da petición dos máis conservadores de recortar a lei do aborto.
Frente a esto vemos que os responsables da derrota do PSOE aférranse ós cargos. Non queren que ninguén cuestionen o que fixeron, nin que se poña en dúbida a súa continuidade nas Institucións. Só buscan electores sen perfil ideolóxico, “centristas”.
¿Por que esta obsesión? Simplemente, porque queren xustificar un novo xiro á dereita para seguir coa mesma política e aguantar no sillón. Evitan abrir o partido á realidade. Evitan recuperar un partido socialista artellado na sociedade, democrático e que esixa responsabilidades.
Gran favor lle fan á dereita e ao nacionalismo, rompendo unha vez máis coa súa base social. Non é estraño que un dos valedores do xiro ao centro do PSOE sexa Manuel Fraga.
A unidade da esquerda permítelle ao PSdG e ao PSOE recuperar un discurso progresista, fundamental para construír esa nova maioría de esquerdas necesaria. Frea ao nacionalismo galego e aumenta as súas contradiccións internas. O BNG sigue dependendo do que pase cos socialistas.
Na medida en que non haxa unha recuperación do Partido Socialista, a dereita avanza moito máis e seguirá gobernando. Por este motivo os nacionalistas galegos, aínda hoxe, non son unha auténtica alternativa ó PP. O seu escaso peso na España de Aznar así o amosa.
O Partido Socialista recuperará o seu papel hexemónico na medida que camiñe hacia un profundo cambio de orientación e faga un adecentamento das súas filas. Cara a súa refundación, apelando a súa militancia que un día optou por Borrell. Recuperando as súas señas de esquerda, o traballo na sociedade, aportando xentes sen ataduras co pasado e aberto á colaboración das esquerdas.
Unha gran parte do futuro depende do que fagan os socialistas e a todos, os cidadáns, nos pedirán responsabilidades.