Casa de Poetas

José é capaz de debullar a vida.

Os seus dedos están cheos de tinta azul.

Soamente leva uns cadernos.

É así como lle fai apuntes ao Mundo.

Todos os días son para contar historias.

Outras veces son fonemas feitos versos.

Rebusca en cada palabra,

Reafirma cada unha con novos significados.

Espera traballando á Musa da Alegría.

Golpe a golpe, corpo a corpo.

Rescata os sons que leva o vento.

Osa escribir un rap con rip.

Só traza novos camiños para cada palabra.

A súa é casa de poetas militantes.

A canción do pirata para Clarisa, Catalina e Aníbal.

Melodía profana na noite estrelecida.

Impacientes tartarugas,

Gravan

Os seus nomes na area mollada.

Iguala José a Quevedo, a León Felipe.

Reconstrúe o Mundo, el tecla a tecla.

Mirámonos na súa humanidade,

Á espera de sumarmos

No camiño da liberdade.

Palabras que fan revolución.

Abordaxes que cambian o Mundo.

Igualdade, liberdade, fraternidade.

(Homenaxe a José Torregrosa, Teatro Jofre, sábado 1 de abril 2023).

O mestre Torregrosa

Hoxe á tarde temos unha cita no Teatro Jofre. Alí diversos colectivos e moitas e moitos cidadáns, como boa representación da cidade, xuntarémonos para render homenaxe a unha das grandes persoas deste Ferrol noso: José Torregrosa.

Periodista, crítico de cine, novelista, autor teatral, poeta e mestre. Persoa comprometida desde sempre e que pasou polas cárceres franquistas. Si, moitos son os seus perfís, pero permítanme subliñar a súa calidade humana. El forxador de historias, forxador de cultura, do dereito á liberdade e á vida digna, mestre de xente libre. Mestre de vida.

Somos o que somos pola xente que nos acompañan, máis cando permiten que as nosas vidas sexan mellores e poden ser vividas como deben. Polo tempo e polo esforzo que fixeron por cambiar as cousas e deixarnos abertas as grandes alamedas por onde pasan as persoas libres, para facer unha sociedade mellor.

Unha homenaxe sentida a unha persoa xenerosa e a que debemos reivindicar, máis porque el escapa do merecido recoñecemento, sempre por priorizar o ben colectivo. El que tanto nos ten ensinado, el que reconstrúe cada día o mundo, tecla a tecla. Permítanme darlle as grazas publicamente a José Torregrosa, amigo, irmán, pai.

https://www.diariodeferrol.com/articulo/opinion/mestre-torregrosa-4237421

Os conxurados

Sufro de fetichismo cos libros, se de algo “material” non podo desprenderme é precisamente deles. Por iso chócame cando nas librarías atopo vellas edicións familiares, se ademais traen unha dedicatoria que supón, de feito, unha personalización a maiores.

Así estes días fíxenme cunha edición de “Los conjurados” de José Luis Borges que viña cunha dedicatoria: “Espero que nos sigas dejando símbolos derramados, pistas que te delaten, pequeñas y grandes cosas, diseminadas por los papeles; como tú sabes… y espero que los compartas”.

Os libros teñen unha historia oficial e outra propia e para min teñen un valor inmaterial. Supoño porque alguén dixo que para mudar o mundo, cómpre ler. E porque ademais, cando levan dedicatorias persoais (e pídolles perdón por esta vaidade) son testemuñas que os revalorizan e máis asinados por amigos como José Torregrosa, Xosé Manuel Sarille ou María Xosé Porteiro…

https://www.diariodeferrol.com/opinion/manuel-cendan/os-conxurfados/20200811201156286135.html