É evidente que a cidadanía foi asumindo a extraordinaria situación que provoca a pandemia do coronavirus. Pasados uns primeiros intres de desconcerto, o día a día está dentro da “normalidade”. Realmente, as incidencias – tanto en Ferrol como no resto de concellos da nosa comarca – son irrelevantes. Hai conciencia, e polo xeral mantense a corentena, agás nos casos de ter que ir ao traballo ou por unha necesidade perentoria.

É evidente que cando pase a situación de alarma haberá que facer autocrítica por tantos anos de recortes, de privatizacións e de fomento do individualismo máis vulgar, porque se por algo aguantamos é por poñer o comunitario por riba das cousas privadas. Como exemplos desto último, na nosa cidade, temos esa sobre carga de traballo que están a desenvolver a nosa sanidade pública (Complexo Hospitalario Arquitecto Marcide), os servizos sociais de Ferrol, protección civil, as forzas de seguridade, servizos de limpeza, alimentación e un longo etc., que son os que garanten a continuidade da vida.

Mentres, en altas instancias políticas, mediáticas e empresariais, hai quen entrou en pánico e acaba de decretar bater a Pedro Sánchez. Non queren mirarse no seu propio espello, asumir as súas responsabilidade no deterioro do público por fomentar negocios privados, e non fan máis que entorpecer e propagar bulos.

Pero, agora toca pasar esta – a sen dúbida – a maior crise deste país desde a primeira metade do século pasado. Non somos soldados, pero si unha cidadanía responsable e solidaria coa súa sociedade e co seu tempo. Ánimo, vémonos nas xanelas ou neses supermercados convertidos nas novas prazas urbanas…