Poden atopar na Rede, en versión de Liza Minnelli ou de Nacha Guevara, aquela coñecida canción chamada “Money”. Agora, convertida xa na banda sonora dos ex directivos da Nova Caixa Galicia, que recibiron unhas cuantiosas indemnizacións a costa dos cartos que todos nós puxemos.

Mais, creo que ninguén quedou sorprendido polo acontecido. Mentres, todos estamos a nos afogar por culpa da banca e dos especuladores que aproveitan para reducir dereitos, salarios e condicións de traballo da maioría da poboación; podemos comprobar como a política de entrega de capital financeiro público aos Mercados, leva ao mesmo sitio. A sacar unha boa tallada, sen pudor, sen vergoña en beneficio dos mesmos culpables.

Agás a coruñesa Mar Barcón, que axeitadamente presentou a súa dimisión como membro do Consello de Administración da Caixa, ninguén sálvase da queima. O Goberno Zapatero por poñer á fronte do Banco de España a un señor de dereitas como Ordóñez, a Xunta de Galicia cun Feijóo que xa ten bastante con ter quintuplicado a débeda galega e uns conselleiros da propia Caixa que están ás súas cousas e non para defender o ben común.

A renuncia a facer das Caixas unha banca pública en beneficio da política económica e social do País, leva a ter que asumir que como ben di a canción “os cartos poñen ao mundo a andar[…] diso estou seguro, pois son pobre”. Mentres o PP ferrolán reduce as becas para comedores escolares.

 Enlace a Diario de Ferrol.