Adeus ás clases medias

A mediados de decembro foi presentado o IX Informe de FOESSA, de Cáritas España sobre a exclusión e desenvolvemento social no conxunto do Estado. Evidentemente, nesta columna é imposible facer unha valoración de esa completa radiografía ao país que temos.

Pero, si afirmar que o que fallan non son as persoas, senón as trabas estruturais. En España hai máis de catro millóns de persoas en exclusión severa. Os catro factores contra a pobreza e a exclusión social son: educación, orixe familiar, saúde e relacións sociais.

A vivenda é un factor fundamental por estar esta inaccesible e o emprego, cada vez, é máis precario, a pesar de toda a regulamentación estatal. Dentro das persoas excluídas o 70% son poboación autóctona e o resto de orixe migrante. Dous millóns e medio de xente moza viven con precariedade estrutural.

A primeira consecuencia é a fragmentación social e as clases medias desprázanse cara abaixo. Aumentando as desigualdades, o individualismo e un sistema insostible.

O certo é que a xestión do que afecta maiormente á vida das persoas, como son vivenda, educación, saúde, industria ou dependencia son competencias das Comunidades Autónomas, á marxe dos regulamentos estatais ou da UE.

https://diariodeferrol.elidealgallego.com/opinion/2025-12-31/adeus-as-clases-medias-827659.html

Paiporta

Hai momentos na vida que as palabras achícanse, reducen a nada o seu tamaño e parece que até perden os seus significados. A dor faise plena e a traxedia deixa de ser unha invención cultural grega para ser a existencia humana mesma. As imaxes desta semana están a dar exemplos que amosan que as portas do inferno están sempre preto.

Acompañando á traxedia e á dor está o caos do momento, que algúns pretenden aumentar, tanto para eludir responsabilidades na xestión directa como para as súas avaricias persoais como políticas. A estes represéntalles un vello lema capitalista: “Cando vexas sangue nas rúas, fai bos negocios”. Patético.

As mentiras, os bulos, a incompetencia, o odio e o desprezo aos servizos públicos precarizados, a violencia e o atentando contra o presidente Pedro Sánchez, contra todo e contra todos, pretenden manipular a angustia e a ira lexítima das persoas afectadas. Non vencerán os partidarios da escuridade.

Fronte a todo isto están esas forzas que a xente saca de dentro de si, que amosa o por que da nosa existencia como comunidade. O tirar cara adiante, sobrepoñerse ás catástrofes para volver a levantarnos. A pesar da dor a fraternidade abrirá as fiestras para a luz da xustiza.