Icía naceu este mércores dezaseis de xaneiro, ás oito cincuenta da mañá, de parto natural. Tanto a súa nai, Fani, como ela están ben. Icía, despois da primeira noite, que tiña que aclimatarse á nosa situación, dedícase xa moi tranquila, basicamente, a durmir.
Sabela, a agora irmá maior, xa foi a coñecela o xoves pola tarde, parece que tomou ben o ter que compartir a súa vida coa súa irmá menor. Hoxe iremos a recollelas ao Hospital Arquitecto Marcide.
Grazas a todas e a todos.


Enhorabuena, enhorabuena, enhorabuena…
Afortunadamente, Icía sale a su madre en guapuras y bellezas. Esperemos que, en el talento, salga a su santo padre.
De todos modos, el mundo cuenta con una nueva ciudadana que, además, está en muy buenas manos.
El camarada josé.
pd.-Oye, y a extremar demostraciones de cariño a Sabela, que tiene que pasar por la dura prueba de socializar a papimami.
Icía é ben fermosa, e coido que Sabela tamén o é, aínda que só se lleve o seu fermoso cabelo.Noraboa aos felices país-
Rosa
Enhoraboa!!!!
Unha aperta Manuel
Enhoraboa!!!!!
Unha aperta Manuel, outra para a nai e un bico para a pequerrecha.
Mis más sincera felicitación por el feliz acontecimiento.
Un abrazo.
Carmen
enhorabuena, enhorabuena, enhorabuena…
Menos mal que Icía ha salido a su madre en cuanto a físico. Pero si herada la inteligencia de su padre, seguro será una criatura portentosa, lo que no sería de extrañar teniendo unos padres tan amorosos y preocupados.
Bienvenida a este mundo, Icíar.
el camarada josé
Pd.-Y a Sabela este mensaje: No te preocupes; va a ser tu primera lección de Socialismo, en la que vas a aprender a socializar nada menos que a unos papis. Ánimo, chavala…
Manuel:
¡Muchas felicidades a toda la familia!
Un gran abrazo,
Jordi Pedret
Noraboa,os fillos son o mellor que ten a vida. Quen é capaz de criar a un fillo, queréndoo e coidándoo non lle fai falla “chufa”.
Coma xa pasei polo mesmo, felicitar á nai, pero tamén ao pai que nestes intres ninguén se lembra del, e esas horas parecen que nunca rematan, e logo a impotencia que tes vendo á muller neses lances e tí sin poder facer nada. O nosa 1ª filla naceu na R.A.M., tras catorce horas de espera sen epidural para logo ser cesárea; o 2º naceo en Vigo con epidural e foi unha delicia.
De calquer xeito noraboa a tí, á túa muller e que a Sabela non teña moitos celos da súa irmanciña Icia. Moi bonito o seu nome.
Saúdos.
felicidades polo nacemento de Icia. Un abrazo moi forte para todos vos.
Mercedes e familia.
Noraboa….
Pois iso, grazas a todas e a todos de parte dos catro. Tanto a quen usou o sms, o mail, coma os vosos comentarios no blog.
Unha forte e garimosa aperta.
Manolo,feliz acontecimiento para vosotros y para un nuevo ser que tiene unos padres entrañables como vosotros,felicidades