En algún sitio teño escrito que en Ferrol comeza o mundo e, polo tanto, esta cidade única e irrepetible sempre vainos a dar sorpresas que nunca un podería esperar. Así, que permitan que faga unha suxestión de lectura para este verán. Por esas cousas da vida caeu na miña man o estudio da filóloga ferrolá Eva María Díaz Martínez, hoxe inspectora de educación, titulado: “Discurso de las privanzas” de Francisco de Quevedo (Editorial Eunsa).

Seguramente, a maioría coñecemos a Quevedo como escritor do século de ouro español. Mais, poucos seríamos capaces de situalo como alto funcionario no reinado de Felipe IV e, menos, nos seus quebrantos políticos – cen anos despois – que en algunha medida lembran ao italiano Nicolás de Maquiavelo.

Tanto é así, que con este libro recóllese a visión de Quevedo sobre o que debe ser un bon goberno do católico rei de España e do seu principal colaborador o privado, en parte en contraposición co pragmatismo de Maquiavelo. Un traballo que recupera unha obra pouco coñecida do que apenas hai uns poucos exemplares e algunha que outra breve referencia.

Di Quevedo que “Dios como Dios tuvo un privado que fue Luzbel, y Dios como hombre otro que fue San Juan: el uno escarmienta y acobarda; el otro incita y anima.”

https://www.diariodeferrol.com/articulo/opinion/as-privanzas-quevedo-4373562