Permítanme empezar o ano cunha reflexión arredor da idea de solidariedade, agora que a crise neoliberal está a piques de acabar con todo e porque a idea mesma estase a desvirtuar.
O vemos claramente en Ferrol, onde o actual goberno do PP está a asignar convenios e repartir subvencións a entidades cuxo primeiro obxectivo normalmente é o que eles chaman a “Evanxelización”; ou sexa o adoutrinamento relixioso ou a alienación social. Aí está a polémica coa chamada “Red Madre”, vinculada aos sectores integristas do nacional – catolicismo e ao chamado “Tea Party español”.
En contraste, hai pouco o Pazo da Cultura de Narón acolleu o VII Festival da ONG Lena. Unha entidade que para poder exercer a verdadeira solidariedade cumpre co primeiro requisito: ser laica. É dicir, non busca adoutrinamentos relixiosos, nin lle interesa saber a filiación política, nin o modelo de familia dos beneficiados… Neste caso, teñen como sinal de identidade o axudar ás xentes de Lençois en Bahía (Brasil), cando por outra banda a crise serve de escusa para retirar o apoio a verdadeiros proxectos de cooperación e desenvolvemento.
Precisamente, este último modelo de ONG é o que debera ser imitado; Lena si é solidariedade. O outro é vicario do vello concepto de “caridade”, que exercen os promotores das diferenzas sociais deixando como esmola o que lles sobra, para despois pasar a factura correspondente da submisión.