Gañeille unha aposta a un amigo policía, que durante un tempo estivo traballando na seguridade persoal da Ministra Trinidad Jiménez. Non era difícil. A vitoria de Tomás Gómez é de manual e non hai porqué recorrer ao Príncipe de Maquiavelo para sabelo.

Abandona a tranquilidade da alcaldía de Parla, asume a secretaría dun PSM roto, non é deputado autonómico, vai integrando ás diversas sensibilidades do socialismo madrileño e prepárao para a batalla contra a dereita. É lóxico que cando todo está a punto, diga que el e os seus, seguen.

Fronte á lóxica, dinlle que non e ademais, mándanlle ao máis selecto das forzas armadas do partido para combatelo. Que ían facer dende o PSM? Tiñan outra saída? A iso hai que sumarlle a empatía natural co desfavorecido e que os socialistas madrileños están cansos de tanta tutela. Resultado: o Madrid autonómico reivindica o seu feito diferencial con respecto ao Madrid Estado.

En todo caso, Trinidad Jiménez sabe que o seu traspés non supón un rechazo dos militantes madrileños. Os responsables son aqueles que aconsellaron á dirección do PSOE manterlle un pulso ás bases socialistas madrileñas. Dicía Zeca Afonso que o pobo é que máis ordena.

Pero, a pesar de todos os voceiros da dereita co resultado das Primarias madrileñas gaña Zapatero, que escríbese con T de Tomás, de Trinidad e T de vitoria contra o PP. Permítome facer unha nova aposta: Tomás Gómez será investido Presidente da Comunidade de Madrid en maio.

Ver artigo en Galicia Hoxe