Anda o Sr. Taguas – hoxe presidente da gran patronal da construción, Seopan – moi preocupado pola fiscalidade das rendas do traballadores. Di que é unha das maiores da UE e que deberíase simplificar o IRPF. Tamén, afirma que os impostos desincentivan a acumulación de capital das rendas altas. É dicir, realmente o interese do Sr. Taguas está en que non quere que os ricos paguen impostos.

O que pasa realmente é que fundamentalmente son os traballadores e os sectores máis modestos das clases medias, os que soportan a carga fiscal española en exclusiva. É de supoñer que a Ministra Salgado, na súa presentación do proxecto de Orzamentos Xerais do Estado, o terá tranquilizado. No mellor dos casos, o Sr. Taguas só pagará uns trinta euros adicionais por mes. Tomarlle o pelo á xente pode resultar contraproducente.

Unha fiscalidade verdadeiramente progresiva, solidaria e con carácter redistributiva son o eixo das políticas de esquerda. Quizais, a Ministra Salgado debera ser tan belixerante coa rendas altas e na loita contra a fraude fiscal, como o é contra os traballadores, a través das súas erróneas políticas neoliberais.

A orixe da crise foi o traspaso de rendas do traballo a rendas do capital. Os traballadores reduciron a súa capacidade de compra contraendo o consumo, e as rendas altas para manter a taxa de beneficio investiron na Bolsa en operacións especulativas, que acabaron rebentando nas diversas burbullas financeiras.

En fin, pobre Sr. Taguas que tantos impostos paga.

Enlace a Galicia Hoxe