Acaba de cumprirse o 168 aniversario de Narón, un concello que é dos que máis creceron, especialmente, desde a década dos noventa.
Pero, quizais ese desenvolvemento mereza unha análise crítica moitas veces ocultada pola autosatisfacción do Poder municipal. Basicamente, este tivo lugar en base a unha política de atracción de pequenas e medias empresas con baixos salarios e precariedade laboral; así coma unha inxente cantidade de cemento, “deixando facer”, faltando unha planificación axeitada que xenere servizos municipais e zonas de lecer axeitados. O que sen dúbida vai hipotecar o futuro do concello a medio e longo prazo.
En calquera caso, a suba do prezo das vivendas en Narón (hoxe é tan caro mercar no Bertón como no Ponto), así como a progresiva deslocalización de algunha empresa emblemática do Río do Pozo amosa que estamos xa nun modelo que presenta signos de esgotamento.
O asunto é saber se hoxe hai un proxecto político para Narón. Se ben UN acadou a maioría absoluta nas últimas eleccións municipais, este é froito sobre todo do baixo perfil que teñen as outras forzas municipais. A comparación coas eleccións xerais, ou as últimas autonómicas nos din que Xoán Gato está a usufrutuar un voto itinerante. Basicamente dos socialistas (máis do 45%), aínda que é ben certo que recibe apoios do conxunto do electorado (un 30% de dereitas e un 16% nacionalista).
Hoxe Unidade por Narón ten o seu perfil ideolóxico desdebuxado, de feito están integrados na coalición Terra Galega, un partido “centrista”. É evidente que o principal sustento ideolóxico do grupo de Xoán Gato é o exercicio do poder municipal, de aí que se poida apoiar a UN tanto pola esquerda como desde a dereita. É a versión naronesa do peronismo.
Fronte a un Xoán Gato que só aspira a hipotecar á Presidencia socialista da Deputación nas eleccións locais do 2007, ¿quen pode abrir un proceso de renovación en Narón?
A dereita, que nunca é alternativa para o conxunto dos cidadáns, coa súa visión clasista da sociedade impide o avance nos servizos públicos e nos dereitos dos cidadáns; así como o enfrontamento radical do BNG con Gato, deixan só en mans dos socialistas o provocar os cambios que Narón necesita.
O proceso de cambio, iniciado na agrupación do PSOE naronés coa súa actual secretaria xeral debera profundar na renovación e consolidarse nas vindeiras listas municipais. Obrigatorio para acadar un crecemento máis preto do seu resultado autonómico. Necesario para provocar a perda da maioría absoluta de Xoán Gato, xunto cun xiro á esquerda na política naronesa.
Os socialistas, que contan hoxe cos Gobernos central e autonómico, así como da Deputación coruñesa, deberan traer novos aires a Narón, traballando por un deseño urbanístico alleo á especulación con zonas verdes e de lecer para todas as idades, a creación dunha empresa municipal de vivenda, unha nova política industrial con emprego estable e de calidade, unha política municipal máis equitativa entre o rural e o urbano, a recuperación e mellora do entorno natural, así como dos servizos municipais hoxe privatizados, e pola suma de todas as entidades locais nun proxecto común…
Todo elo englobado no traballo a favor dun gran área metropolitana que conte cos concellos da comarca, chegando ao Ortegal e ao Eume, sabendo aproveitar as sinerxias beneficiosas que a suma dos esforzos do conxunto dos municipios traería a este Concello, fronte á inútil competencia Ferrol / Narón.