Hai uns días escoitei na Radio Galega, creo que foi en “Lume na Palleira” a un novo grupo formado por dúas mulleres alumnas do Romaní. As Sete Saias.
No vídeo poderedes comprobar que son moi boas nesto da música (como curiosidade dicir que as arpas pesan sete quilos). Recoméndoas e agradezo a quen mo mandou ao meu correo electrónico o enlace a youtube.
Este grupo é unha mostra máis da grande explosión cultural e musical que vivimos en Galicia dende hai uns anos. Unha conversa, esta, que mantíñamos na cea posterior á Homenaxe Galega Lois Armada (alcalde socialista de Cariño), Salorio (concelleiro do BNG de Pontedeume) máis eu, nunha mesa preto de Isaac Díaz Pardo. A cousa empezou facendo un recorrido pola historia de Milladoiro e acabamos falando de que en cada recuncho do país hai un grupo de mozos/as facendo música e a distribución pola Rede.
Cousa que non me deixa de sorprender porque nesto da música en Galicia é algo máis que voluntarismo. Faltan canles axeitadas de distribución, mercado e consumidores para non depender das Institucións públicas ou financieiras galegas.
Aquí os músicos necesitan compaxinalas súas carreiras artísticas con outros traballos alleos. Desto da música non se vive. É algo militante, agás moi poucos grupos ou solistas.
Non me deixa de sorprender tampouco a incapacidade dos medios de comunicación españois para facilitar e propagar a música desta e nesta España plural, sobre todo pola contaminación tan grande que as radio fórmula teñen do mercado anglosaxón.
Aquí hai un bo momento cultural e musical, non soamente no folk, senón no pop, jazz galego, teatro, literatura… e non debería ser só cousa de iniciativas particulares a propagación da cultura, aínda que en algúns sectores haxa que vela forma de racionalizalo e traballar a prol dunha viabilidade á marxe do principal promotor cultural galego (a Xunta de Galicia), estou a pensar, por exemplo, no numeroso grupo de pequenas editoriais que existen e dependen basicamente da políticas de subvencións.
Déixovos co Sete Saias e o seu “Rompendo a Marea”. Que vos guste.
Querido Manel:
También he escuchado esa canción y la subí hace un par de semanas, pues me dieron el dato vía mail, una de las hermanas de las chicas que tocan. Cariños. Carol.
Sí, la verdad que su hermana se ha convertido en su mejor propagandista. Pero, ¿a qué hacen buena música?
Con un poco de suerte el 23 iremos a verlas aquí en Ferrol.
Saludos para ti Carol.