[ ] “Se se acabase a morte non podería haber resurrección, e se non houbese resurrección, entón non tería sentido existir a igrexa. Ora, sendo esta, pública e notoriamente, o único instrumento de laboura de que deus parecía dispor para labra-los camiños de que deberían conducir ao seu reino, a conclusión obvia e irrebatible é de que toda a historia santa termina inevitablemente nun lugar sen saída. Este ácido argumento saíu da boca do máis vello dos filósofos pesimistas, que non ficou aquí e acrecentou acto seguido, As relixións, todas elas, por máis voltas que lles demos, non teñen outra xustificación para existir que non sexa a morte, precisan dela como o pan da boca. Os delegados das relixións, non se incomodaron, nin protestaron. Polo contrario, un deles, conceptuado integrante do sector católico, dixo, ten razón, señor filósofo, para iso mesmo é que nós existimos, para que as persoas leven toda a vida con o medo colgado ao pescozo e, chegada a súa hora, acollan a morte coma unha liberación, O paraíso, Paraíso ou inferno, ou cousa ningunha, o que pase despois da morte impórtanos moito menos co xeralmente crese, a relixión, señor filósofo, é un asunto da terra, non ten nada que ver co ceo, Non é o que nos habituaron a ouvir, Algo teríamos que dicir para tornar atractiva a mercadoría. Iso quere dicir que en realidade non acreditan a vida eterna, Facémonos de conta. Durante un minuto ninguén falou. O máis vello dos pesimistas deixou que un vago e suave sorriso se lle espallase na cara e amosou o aire de quen tiña acadado de ver coroada de éxito unha difícil experiencia de laboratorio. Sendo así, intervindo un filósofo da ala optimista, porqué vos asusta tanto que a morte teña acabado, Non sabemos se acabou, sabemos apenas que deixou de matar, non é o mesmo, De acordo, mais, unha vez que esa dúbida non está resolta, manteño a pregunta, Porque se os seres humanos non morresen todo estaría a ser permitido, E iso sería malo, preguntou o filósofo vello, Tanto como non permitir nada. Houbo un novo silencio”.
José Saramago, As Intermitencias da Morte, Ed. Caminho, páx.38.